![ML/H/F/25/14 Widok placu targowego przy ulicy Świętoduskiej. Ujęcie od strony odcinka dawnej ulicy Nowej (dzisiejszej Lubartowskiej). Po lewej stronie widoczny kościół karmelitów oraz zabudowa kamienic. Pośrodku plac wypełniony ludźmi i konnymi furmankami. W centralnej części prowizoryczny budynek ze spadzistym jasnym dachem. W głębi po prawej murowany pawilon z kramami. W oddali widoczny kościół i szpital Jana Bożego oraz ówczesny folwark Czechówka.
Fotografia sepiowana, naklejona na tekturę, otoczona ozdobną ramką w kolorze złotym w formie przecinających się na rogach listew. W l. d. rogu nazwisko autora fotografii, w p. d. nazwa miasta. Na rewersie odbitki pieczęci tuszowych Muzeum Nałęczowskiego (okrągła, w kolorze fioletowym) oraz Biblioteki Nałęczowskiej (podłużna, w kolorze fioletowym). Przy górnej krawędzi napis informacyjny czarnym tuszem.](/brepo/panel_repo/2022/04/16/hdc2ib/contain-360-1000-max-ml-h-f-25-14-001.jpg)
Targ przy ulicy Lubartowskiej
1890 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Ikonografia fotograficzna Lublina z lat 1890–1939
W dawnym Lublinie przez długi czas miejscem o charakterze handlowym był rozległy targ pomiędzy ulicami Świętoduską i Nową (dzisiejszym górnym odcinkiem Lubartowskiej). Ulica Świętoduska łączyła się z Krakowskim Przedmieściem w pobliżu zabudowań klasztornych i szpitalnych św. Ducha, czemu zawdzięcza swą nazwę. Jednak to inna pobliska świątynia stała się obiektem chętnie uwiecznianym na dawnych pocztówkach. Był nim kościół Karmelitów Bosych po zachodniej stronie ulicy Świętoduskiej.
Kościół, pod wezwaniem św. Józefa Oblubieńca Najświętszej Marii Panny, został wystawiony w latach 1635–1644. Wokół powstały zabudowania klasztorne, wchłaniając były dwór wojewody bełskiego Rafała Leszczyńskiego. Przez pewien czas dwór ten był siedzibą zboru kalwińskiego. Następnie nabyły go karmelitanki bose. Pracę nad budową kompleksu powierzyły Jakubowi Tremanzelowi. W 1807 roku kościół z klasztorem stały się własnością męskiego odłamu zgromadzenia.
Kościół karmelitański zachował cechy budowli sakralnych renesansu lubelskiego. Gdy w 1906 roku wystawiono, według projektu warszawskiego architekta Stefana Szyllera, nową attykę na dzwonnicy i szczyt nad kruchtą, nadal pasowały do pierwotnej bryły świątyni. W tym czasie część oficyn klasztornych od strony ulicy stanowiła własność państwową. Urządzono tu wojskowe więzienie śledcze działające do wybuchu II wojny światowej. Zakonnicy odzyskali pomieszczenia dopiero pod koniec lat 80. XX wieku.
Mimo że kompleks Karmelitów z czasem zostały otoczony rzędem kamienic i domów zajezdnych, a przed nim rozpostarł się targ z drewnianymi i murowanymi jatkami, nadal wyróżniał się w krajobrazie tych rejonów miasta.
W początkach XX wieku powstała seria barwnych pocztówek ukazujących targ przy kościele Karmelitów z różnej perspektywy. Szczególnie malowniczo wyglądało ujęcie obejmujące wznoszący się ku górze fragment ulicy Świętoduskiej z targowiskiem, bryłą świątyni oraz wyłaniającą się w oddali nieistniejącą dziś Wieżą Wodociągową.
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: wysokość: 8.7 cm, szerokość: 13.6 cm
Rodzaj obiektu
karta pocztowa
Technika
pismo odręczne, odbitka fotograficzna, druk
Tworzywo / materiał
papier
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1890 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
1890 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
1917
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna