Sic deus dilexit mundu | Tak Bóg miłuje świat

Ósma grafika z cyklu Salus Generi Humani poświęconego życiu Jezusa, ukazuje początek jego drogi krzyżowej prowadzącej z Jerozolimy, gdzie został osądzony i skazany na śmierć na krzyżu oraz koniec tej drogi, gdy wisi przybity do krzyża na górze Golgota, wraz z dwoma łotrami.

Symultanicznie przedstawione sceny z Pasji Jezusa, odbywające się w różnym czasie w obrębie jednej kompozycji, zostały zróżnicowane pod względem skali. Na pierwszym planie Jezus cierpi uginając się pod ciężarem krzyża i dodatkowo ciągnięty jest przez sługę trzymającego sznur. Mimo to odwraca głowę spoglądając na matkę, która towarzyszy mu z tyłu wraz z Marią Kleofasową i Marią Magdaleną. Jezusowi w dźwiganiu ciężkiego drzewca pomaga Szymon Cyrenejczyk. W cieniu krzyża złowrogo rysują się hełmy dwu rzymskich żołnierzy, z których jeden znacząco kieruje rękę w stronę Golgoty, wskazując koniec marszu skazańca. Z tyłu pochodu jadą konno przedstawiciele społeczności żydowskiej, a za nimi postępuje rzymskie wojsko rozpoznawalne dzięki włóczniom i signum, typowemu sztandarowi legionów. W dali ten sam tłum ukazany jest na drodze pnącej się na szczyt Golgoty. Za pochodem, po lewej stronie wznoszą się potężne mury okalające Jerozolimę.

Doskonale światłocieniowo opracowana rycina jest przykładem artystycznego talentu Aegidiusa Sadelera II (1570-1629), malarza, rysownika i grafika, przedstawiciela popularnego wówczas manieryzmu. Wykształcony przez ojca, Jana Sadelera I, pracował wędrując po różnych ośrodkach, od Antwerpii, poprzez Niemcy, Włochy po Pragę, gdzie był czynny na dworze cesarza Rudolfa II Habsburga (1552-1612), miłośnika sztuki i nauki. Łaciński napis umieszczony nad przedstawieniem wyjaśnia cierpienia Jezusa jego biblijnym przeznaczeniem. Przez swą mękę ma oczyścić ludzkość z grzechu pierworodnego. Na tym polega miłość okazana ludziom przez Boga.

Ewa Gwiazdowska