Zaręczyny

Obraz Eugena Klimscha związanego przede wszystkim z Frankfurtem nad Menem, ze zbiorów przedwojennego Muzeum Miejskiego w Szczecinie, to ukazana pośród leśnych kniei romantyczna scena potajemnych zaręczyn pary młodych ludzi w siedemnastowiecznych dworskich strojach. Uwagę zwraca intensywność zróżnicowanych głębokich tonów zieleni, miękkość modelunku postaci, a także swoboda rysunku detali strojów. Poprzez operowanie światłem malarzowi udało się stworzyć kameralny nastrój, odpowiadający idyllicznemu charakterowi przedstawionego wydarzenia.

Rodzajowe sceny o sentymentalnym zabarwieniu – schadzki kochanków, sceny flirtu, oświadczyn, czy odczytywania miłosnych bilecików – były popularne w dziewiętnastowiecznym malarstwie salonowym. W twórczości wielu artystów niemieckich można odnaleźć rozmaite sceny idylliczne, których bohaterami są np. Tristan i Izolda, Tannhäuser i Wenus czy Lancelot i Ginewra. Malarze czerpali motywy z baśni, legend, średniowiecznych podań, utworów literackich (Dante Alighieri, Torquato Tasso, Johann Wolfgang Goethe, Alessandro Manzoni).

Dzieło Eugena Klimscha odwołuje się zapewne do jakiegoś literackiego wątku miłosnego. Artysta nader chętnie zajmował się także grafiką książkową. Ilustrował m.in. utwory braci Jakoba i Wilhelma Grimmów, Heinricha Klethkego, Williama Szekspira i Johanna Wolfganga Goethego. Obraz Zaręczyny jest początkiem historii, której kolejną odsłonę stanowi rodzajowa scena rodzinna we wnętrzu, Szczęście rodzinne, także znajdująca się w zbiorach Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Dariusz Kacprzak