Apostołowie: Paweł, Tomasz, Jakub Starszy

Płaskorzeźba przedstawia grupę apostołów ukazanych w obficie złoconych i srebrzonych tunikach oraz płaszczach z charakterystycznymi atrybutami. Św. Paweł jako brodaty starzec trzyma w dłoniach rękojeść miecza, którym go ścięto. Nieco z tyłu stoi św. Tomasz w młodzieńczym wieku, bez zarostu wsparty na włóczni, którą go przebito. Natomiast św. Jakub Starszy ukazany został w stroju pielgrzyma: nosi buty, sakwę przy boku i kapelusz ozdobiony muszlą przegrzebka – powszechnie nazywaną jakubową, będącą symbolem pielgrzymów chrześcijańskich.

Rzeźba stanowi jeden z czterech zachowanych elementów ołtarza pasyjnego z Kościoła Mariackiego w Dąbiu (obecnie dzielnica Szczecina). Umiejscowiona była zapewne w predelli ołtarza razem z płaskorzeźbami o analogicznej kompozycji przedstawiającymi pozostałych apostołów. Koncepcja trzyosobowej grupy rzeźbiarskiej oraz cechy formalne rzeźby wiązane są z twórczością Tilmana Riemenschneidera (około 1460–1531), wybitnego rzeźbiarza południowoniemieckiego działającego u schyłku średniowiecza. Przemawia za tym zwłaszcza wizerunek św. Jakuba przypominający kamienny posąg tegoż świętego z kaplicy Mariackiej w Würzburgu. Południowoniemieckie inspiracje artystyczne, sugerujące pochodzenie twórców prezentowanego ołtarza, widoczne są w wielu dziełach tej pracowni artystycznej, umownie określanej jako warsztat szczeciński. Ołtarz z Dąbia uznawany jest za dzieło inicjujące późnośredniowieczną twórczość szczecińskiego ośrodka artystycznego.

Pozostałe zachowane płaskorzeźby ołtarza pasyjnego z Dąbia – Grupa apostołów: Bartłomiej, Szymon, Andrzej (nr inw. MNS/Szt/8), Opłakiwanie (nr inw. MNS/Szt/170) i Złożenie do grobu (nr inw. MNS/Szt/169) – wraz z omawianą płaskorzeźbą prezentowane są na wystawie stałej Misterium Światła. Sztuka średniowieczna na Pomorzu.

Kinga Krasnodębska