O Bielskim

Fraszka Józefa Czechowicza przypomina nam postać Konrada Bielskiego (1902–1970), lubelskiego poety i adwokata. Urodził się w Piatydniach koło Włodzimierza Wołyńskiego. W czasie I wojny światowej mieszkał w Żytomierzu. W 1919 roku przeniósł się do Lublina, gdzie ukończył Gimnazjum im. Stanisława Staszica, a następnie studiował prawo na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pracował w sądownictwie lubelskim, od 1931 roku w Krasnymstawie prowadził kancelarię adwokacką. Był członkiem grupy poetyckiej Reflektor; z Janem Arnsztajnem i Wacławem Gralewskim pisał teksty szopek Reflektora.

Bielski poznał Czechowicza podczas wakacji 1922 roku. Jak pisał we wspomnieniach: „Ważne jest to, że już od pierwszego poznania powstała między nami bliska i serdeczna przyjaźń”. Podkreślał też, że u podstaw relacji z Czechowiczem była „przyjaźń największa”, jaka łączyła Bielskiego z przedwcześnie zmarłym bratem autora Kamienia – Stanisławem, „młodzieńcem niepospolicie zdolnym i utalentowanym”. Nic dziwnego, że Czechowicz, który „starszego brata nie tylko kochał, ale też podziwiał”, przystąpił do Bielskiego „jako do najbliższego przyjaciela brata z otwartym sercem i wyciągniętą dłonią”.

Pierwszy zachowany list Czechowicza adresowany jest właśnie do Konrada Bielskiego. Wysłał go z Lublina najprawdopodobniej latem 1922 roku, tuż po zawarciu przez nich znajomości. O tym, jak ważne i inspirujące było dla niego to spotkanie, pisze poeta w liście wysłanym z Włodzimierza Wołyńskiego w listopadzie 1923 roku: „Byłeś ongi moim budzicielem. Kiedy znalazłem się w Lublinie w lecie 22 roku, półdziecko, marzyciel z pojęciami i duszą bohaterów Claudela i takąż claudelowską prostotą, miasto przemówiło do mnie po raz pierwszy twoimi ustami. Nie żadne wiersze Tuwima, nie czasopisma najbardziej nowe obnażyły we mnie nerw życia nowoczesnego. To zrobiłeś ty w kilku zdaniach”. Konrad Bielski, autor Ody do wina, był znany z zamiłowana do alkoholu i spotkań towarzyskich. Do tego faktu nawiązuje Czechowicz we fraszce. Napisał ją, kiedy jego przyjaciel zamieszkał w Krasnymstawie, miejscowości, w której – jak pisze Julian Krzyżanowski – „dowcip poety doszukał się źródeł czerwonego wina”. Postać Bielskiego, w podobnym kontekście, pojawia się w wierszu Czechowicza We czterech.