Głowy dwóch chłopców (dawniej: Dwie głowy - chłopięca i męska)

Rysunek Giambattisty Tiepola, opublikowany w 1956 roku jako Dwie głowy, chłopięca i męska, ukazuje dwóch gładko uczesanych chłopców pochylonych ku sobie. Wyglądają na zatopionych w intymnej rozmowie. Postać naszkicowana na pierwszym planie z lewego profilu patrzy na coś, unosząc brew. Lewą, zwiniętą w pięść dłoń przyciska do piersi, jakby się zaklinał. Zdaje się opowiadać o czymś koledze, który przysłuchuje się, nachylając ku niemu głowę, którą widać od góry w silnym perspektywicznym skrócie. Nie wiadomo, do jakiej kompozycji powstał ten szkic jako rysunek przygotowawczy. Sposób rysowania wskazuje, że jest to praca Giambattisty Tiepolo. Artysta operuje precyzyjną, zdecydowaną kreską, klarownie modeluje bryły umiejętnie stosując światłocień. Opracowanie szczegółów anatomicznych, takich jak oko chłopca ujętego z profilu w opinii Georga Knoxa, badacza dzieł Tiepolów, również wskazuje na autorstwo Giambattisty Tiepolo – ojca rodziny.

Rysunek został wykonany czarną i białą kredką na grubym niebieskim papierze weneckim z nieczytelnym znakiem wodnym. Należy do największego polskiego zbioru rysunków wybitnej osiemnastowiecznej weneckiej rodziny Tiepolów. Badacz ich dzieł, Georg Knox, ustalił, że po śmierci Giambattisty szkice odziedziczył jego syn, Giandomenico Tiepolo. Następnie stały się własnością jego ucznia, Johanna Dominika Bossi (1767–1853), miniaturzysty i rysownika, malarza dworu bawarskiego, a także dworów szwedzkich, rosyjskich i austriackich. Po nim zbiór rysunków Tiepolów odziedziczyła jego córka, Maria Teresa Karolina (1825–1881), żona sekretarza księstwa Wirtembergii. Po ich śmierci prace Tiepolów zostały zlicytowane na aukcji w Stuttgarcie. W 1882 roku cały zbiór kupił szczeciński prawnik Johann Theodor Müller. Obecnie znajdują się w Gabinecie Grafiki Muzeum Narodowego w Szczecinie.

Ewa Gwiazdowska