Filtry

Era

Wiek Rok

Era

Wiek Rok

Data od:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Data do:

Era

Wiek:

—+

Rok:

—+

Dodaj zakres

Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ

Fraza: malarstwo cerkiewne

Obiekty

Sortowanie

plik PDF
plik CSV

Ikona św. męczennika Charłampiusza, biskupa Moguncji (zm. 202 r.), przedstawiająca sceny jego męczeństwa i śmierci w dwunastu klejmach czytanych od lewej do prawej i jako ostatnia – scena w polu centralnym; każda scena opatrzona podpisem - klejmy po bokach na polu ikony, scena centralna ponad nią oraz w rocaille'owym kartuszu. Każda inskrypcja ujęta jest w rytą ramkę, w polach pomiędzy nimi widnieje ryty ornament kwiatowy, a wokół głównej sceny liniowy (wężyk). Ikona wzmacniana szpongami, bez kowczegu.
Sceny w klejmach:
1. Św. Charłampiusz przed cesarzem.
2. Św. Charłampiusz rozrywany hakami.
3. Ukaranie oprawców - cesarz z uciętymi rękoma i namiestnik z odwróconą głową.
4. Św. Charłampiusz ciągnięty za brodę.
5. Św. Charłampiusz przypalany ogniem i bity włóczniami.
6. Św. Charłampiusz wskrzesza zmarłego i uzdrawia opętanego.
7. Św. Charłampiusz kamienowany.
8. Ukaranie oprawców - cesarz i namiestnik uniesieni w powietrze.
9. Św. Charłampiusz i Galina przed cesarzem.
10. Św. Charłampiusz ożywia suche drzewo w sadzie wdowy.
11. Św. Charłampiusz prowadzony na ścięcie.
12. Dusza św. Charłampiusza unoszona do nieba.
Scena centralna:
Św. Charłampiusz prosi Chrystusa o opiekę nad ziemią, gdzie spocznie jego ciało:

Scena rozgrywa się w pejzażu, w tle widoczne są zabudowania miasta, po prawej drzewo. Przed nim stoi św. Charłampiusz, odziany w szaty biskupa. Ma bogato zdobiony strój: na brązową szatę spodnią, z ozdobnymi złotymi mankietami, ma nałożony złoty, ozdobiony krzyżami epitrachelion, czerwony, przetykany złotymi ornamentami felonion oraz biały omoforion. W lewej dłoni poprzez purpurową, ozdabianą na złoto tkaninę trzyma księgę, prawą zaś wznosi ku Chrystusowi, ukazanemu pośród obłoków w lewym górnym rogu. Chrystus, ubrany w bladoróżowy chiton i błękitny himation prawą ręką błogosławi świętemu, w lewej trzyma taką samą księgę jak Charłamp

Święty Charłampiusz

szkoła wietkowska

1775 — 1800

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/274/ML - Ikona oblicza Chrystusa: Chrystus ukazany jest do ramion, w ujęciu 3/4, zwrócony delikatnie w prawo. Twarz ma owalną, o regularnych rysach. Oczy duże, wpatrzone w dal, nos prosty, usta zaciśnięte, uszy małe. Wysokie czoło ze zmarszczką (oznaczającą mądrość). Delikatna broda, włosy zebrane na prawym ramieniu w regularne pukle, zaczesane pasmami z przedziałkiem pośrodku. Na szyi widoczna bruzda (znak obecności Ducha Świętego). Głowę Chrystusa okala złocony nimb krzyżowy z monogramem; po jego bokach monogram IC XC. Chrystus ubrany jest w czerwoną szatę spodnią i błękitny płaszcz. Tło malowane jest na złoto, szaty i twarz Chrystusa również rozzłocone. Poniżej przedstawienia, na polu ikony ozdobna inskrypcja cyrylicka z określeniem autora - Iwan Orłow, daty - maj 1818 r. oraz pierwowzoru -

Chrystus Pantokrator

Orłow, Iwan

1818

Muzeum Narodowe w Lublinie

Chrystus Pantokrator

nieznany

1700 — 1749

Muzeum Narodowe w Lublinie

Chrystus Pantokrator

nieznany

1640 — 1675

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/428/ML - Matka Boża ukazana jest w ujęciu półpostaciowym, w typie Hodegetrii. Na lewym ramieniu trzyma Dzieciątko Jezus, prawą dłonią na nie wskazuje. Twarz zwraca lekko ku Jezusowi, wzrok w przeciwną stronę. Ubrana jest w błękitną suknię, wykończoną złotymi lamówkami i czerwony od zewnątrz, a biały od podbicia maforion. Dzieciątko siedzi sztywno, jak na tronie. Twarz ma zwróconą lekko w prawo. Prawą dłoń unosi w geście błogosławieństwa, lewą opiera na położonej na kolanach księdze. Ubrane jest w białą, ściągniętą w pasie szatę spodnią, wykończoną przy dekolcie złotą lamówką oraz pomarańczowy himation, przerzucony przez lewe ramię. Tło jest złocone, zdobione rytym ornamentem roślinnym, a wokół głów Maryi i Dzieciątka gładkie, sugerujące nimby. Po bokach w wydzielonych polach widnieją cyrylickie monogramy Maryi i Chrystusa. Całość ujęta w ramę zdobioną w narożach guzami i w połowie pionowych listew wałkami oraz malowanymi przy nich ornamentami roślinnymi.
Na głowach Maryi i Dzieciątka zamontowane były korony (obecnie zdjęte i osobno prezentowane).

Hodegetria

nieznany

1590 — 1600

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/541/ML - Ikona przedstawia św. Jerzego Męczennika zabijającego smoka. Święty ukazany jest jako konny rycerz: ubrany jest w łososiową tunikę, stalowo-błękitny pancerz z jasnymi pteryges (pasy), brązowe spodnie wpuszczone w szare buty z wysokimi cholewami oraz czerwoną pelerynę. Na otoczonej złotym nimbem głowie ma stalowo-błękitny hełm z jasnoróżowym pióropuszem. Zasiada na siwym koniu, wspiętym na tylnych nogach. Wierzchowiec ma brązową uprząż ze złotym medalionem na piersi. Święty Jerzy lewą dłonią ściąga cugle, w prawej, wzniesionej trzyma długą lancę ze strzemiączkiem, której grotem przebija gardło smoka, wijącego się pod końskimi kopytami. Smok przedstawiony został jako żółtawy wężowaty stwór z błoniastymi skrzydłami, z długą, pokrytą łuskami szyją, ptasimi łapami i ogonem. W tyle po prawej klęczy księżniczka, która wedle legendy przeznaczona była na ofiarę dla smoka i została uratowana przez świętego. Ubrana jest w błękitną suknię, ziemistą tunikę i czerwony płaszcz obszyty futrem, na głowie ma koronę. Dłonie trzyma złożone, spogląda ku górze, gdzie spośród kręgu obłoków wychyla się błogosławiąca dłoń w czerwonym rękawie - Manus Dei. Za postacią księżniczki widoczne są zabudowania miejskie. W loggii widoczna jest para królewska, z koronami na głowach: królowa ma złożone dłonie, ubrana jest w błękitną szatę obszytą gronostajami, król ma szatę czerwoną, również z gronostajami, w prawej wyciągniętej dłoni trzyma klucz. Tło do wysokości zabudowań wypełnia pofałdowany krajobraz ze schematycznie ukazaną roślinnością; powyżej zdobione jest rytym ornamentem roślinnym i chwiejakowaniem oraz jest srebrzone ze śladami złotego lakieru. Całość ujęta jest w rozglifioną, profilowaną ramę na której umieszczono cyrylickie napisy: podpis przedstawienia i inskrypcję fundacyjną. Ikona wzmocniona jest dwiema szpongami wsuwanymi jednostronnie, łączenia

Święty Jerzy walczący ze smokiem

nieznany

1741

Muzeum Narodowe w Lublinie

Chrystus Pantokrator

nieznany

1750 — 1800

Muzeum Narodowe w Lublinie

Deesis

nieznany

1770 — 1830

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/552/ML - Ikona z wizerunkiem Eleusy - Matki Bożej z Dzieciątkiem, przytulonych policzkami. Maryja trzyma Jezusa na lewym ramieniu, a prawą dłonią podtrzymuje jego lewą rękę. Twarz ma zwróconą lekko w stronę Dzieciątka, wzrok skierowany na wprost. Nos szeroki, usta zaciśnięte, wyraz twarzy zamyślony. Ubrana jest w błękitną suknię wykończoną na złoto przy dekolcie i na mankietach oraz czerwony maforion ze złotym wzorem na lamówce. Chrystus zwrócony jest w stronę Maryi, patrzy na nią; prawą dłoń unosi w geście błogosławieństwa. Ubrany jest w złotą szatę spodnią (widoczne mankiety), białą koszulkę przepasaną czerwoną krajką, z czerwonymi zdobieniami na ramieniu i na lamówkach i złoty himation przerzucony przez prawe ramię. Spod szat widoczna jest tylko jedna - prawa stópka. Oboje mają namalowane zamknięte korony, a wokół głów - nimby zasugerowane podwójnym żłobionym w gruncie okręgiem. Tło złocone (?). Po lewej stronie monogram maryjny, po prawej chrystusowy. Ikona wstawiona w obudowę ołtarzową, najprawdopodobniej wtórnie – (obudowa zasłania fragmentu nimbu i korony Maryi). Obudowa naśladuje elementy architektoniczne: flankuje ikonę dwiema ustawionymi na podstawie (zdobionej motywem kwiatowym oraz w narożach dwoma kaboszonami) półkolumnami o kapitelach z motywem kimationu, na nich zaś wspiera się stylizowany architraw, fryz (z kaboszonami nad kapitelami) i profilowany gzyms zdobiony motywem roślinnym.

Eleusa

nieznany

1701 — 1800

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/562/ML - Scena zaśnięcia Maryi: na łożu okrytym wzorzystymi tkaninami spoczywa Maryja. Otoczoną nimbem głowę ma opartą na poduszce, oczy zamknięte, dłonie skrzyżowane na piersi. W nimb wpisany jest monogram maryjny. Maryja ubrana jest w ciemnobłękitną suknię i czerwony maforion. Za marami stoi Chrystus. Spogląda na Maryję, a na lewym ramieniu trzyma jej duszę (ukazaną jako niemowlę w powijakach, z nimbem), podtrzymując ją prawą dłonią. Głowę Chrystusa otacza nimb krzyżowy z wpisanym monogramem. Chrystus ubrany jest w czerwony chiton ze złotym stichosem i złocisty (modelowany złotymi kreskami) himation. Postać Chrystusa otacza ciemnozielona mandorla, na tle której nad jego głową znajduje się monogram, a po bokach widnieją półprzezroczyste postacie anielskie, trzymające zapalone świece. Ponad mandorlą unosi się serafin. Przed łożem Maryi zilustrowana jest apokryficzna scena: Archanioł Michał, ukazany jako skrzydlaty wojownik w pancerzu, odciął mieczem dłonie Żyda Jefoniasza, który chciał przewrócić mary. Żyd ubrany jest w długą ciemną szatę i jasną chustę zarzuconą na głowę i ramiona. Wokół łoża Maryi zgromadzonych jest jedenastu apostołów i kobieta w czerwonym maforionie: przy głowie Maryi czuwa św. Piotr (siwy, z kadzielnicą w prawej dłoni), a u jej stóp czuwa św. Paweł (z prawą dłonią przy twarzy). Za apostołami widnieje tłum wiernych, w pierwszym rzędzie widocznych jest czterech biskupów (w zdobionych krzyżami felonionach i omoforionach) oraz dwóch duchownych w orarionach. Być może są to piewcy Zaśnięcia Maryi – bp. Kosma z Maiumy, Jan Chryzostom, Jan Damasceński, Jakub Sprawiedliwy, Dionizy Areopagita lub Tymoteusz z Efezu. Horyzont zamyka widok budynku o dwóch skrzydłach połączonych murem, ze szczytami z motywami barokowymi. W centrum górnej strefy, w ciemnej, podtrzymywanej przez dwóch aniołów mandorli zasiada Maryja, otoczona promienistą glorią (aniołowie mają un

Zaśnięcie Maryi

nieznany

1601 — 1700

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/563/ML - Ikona przedstawia Matkę Bożą z Dzieciątkiem Jezus w typie Hodegetrii. Maryja trzyma Dzieciątko na lewym ramieniu, prawą dłonią podtrzymując jego tułów. Jej twarz jest ukazana w 3/4, lekko pochylona w stronę syna. Maryja ubrana jest w purpurowy maforion z trzema gwiazdami, ozdobiony złotą lamówką oraz błękitną suknię z czerwono-złotymi wykończeniami przy dekolcie i mankietach. Przy twarzy widoczny jest przezroczysty kekryfolos (czepiec). Jezus siedzi swobodnie na ramieniu Maryi, prawą dłonią błogosławi, w lewej trzyma fragment zwoju z przetworzonym cyrylickim cytatem z apokalipsy „Jam jest alfa i omega i [ten] Który Jest.”
Ma okrągłą twarz o słodkim wyrazie i jasne włosy. Ubrany jest w bogaty strój: przy samym ciele ma przezroczystą suknię (widoczne są jej rękawy i fragment przy prawej stopie); spodnia szata jest srebrzysta, ze złotym roślinnym ornamentem, od podbicia zaś purpurowa. Na wierzchu ma liliową koszulkę z purpurowym podbiciem i purpurowo-złotym paskiem. Rękawy, dekolt i rozcięcie przy dekolcie wykończone są złotą lamówką. Głowę Chrystusa otacza nimb krzyżowy z monogramem; po bokach drugi monogram. Tło jest złocone, zdobione rytym ornamentem roślinnym.
Ikona jest wzmocniona dwiema szpongami wsuwanymi jednostronnie.

Hodegetria

nieznany

1601 — 1700

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/864/ML - Chrystus w ujęciu całopostaciowym. Stoi na obłokach, pomiędzy którymi widoczne jest niebo; od wysokości kolan wzwyż tło jest złocone i wytłaczane w geometryczne wzory. Chrystus ukazany jest frontalnie. Twarz ma drobną okoloną rozdwojoną brodą i miękko spływającymi włosami. Otacza ją tłoczony, złocony nimb, który jest niedopasowany do kształtu głowy (część partii włosów wydaje się być przesłoniona nimbem); w nimb wpisany jest monogram.
Chrystus w prawej dłoni trzyma duży złocony i zdobiony emalią kielich, w lewej niewielki bochenek chleba. Ubrany jest w czerwoną szatę spodnią i błękitny himation. Po bokach, na wysokości głowy Chrystusa, w wydzielonych okrągłych polach widnieje jego monogram . Całość obiega bordiura zdobiona emaliowym ornamentem roślinno-geometrycznym.
Ikona wzmacniana dwiema szpongami wsuwanymi jednostronnie.

Chrystus Eucharystyczny

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/270/ML - Ikona przedstawia wizerunek Maryi z Dzieciątkiem Jezus w ujęciu do ramion. Głowa Matki jest lekko przechylona. Maryja podtrzymuje lewą dłonią ramię Chrystusa, prawą przytula jego głowę do swego policzka. Ma okrągłą twarz i duże, brązowe oczy o intensywnym, smutnym, wpatrzonym w dal spojrzeniu. Wąski nos i zaciśnięte usta wskazują na wyzbycie się zmysłowości, zaś bruzda na czole i szyi – mądrość i obecność Ducha Świętego. Jej szaty są bardzo ozdobne i precyzyjnie oddane: czerwony maforion (od podbicia zielony), z gwiazdami na czole i ramieniu wykończony jest lamówką ze złotym ornamentem i pasem drogich kamieni. Suknia Maryi zebrana jest przy nadgarstku złotym mankietem, ozdobionym dwoma rzędami pereł i kamieniem. Spod maforionu widoczny jest błękitny kekryfolos (czepiec). Nad lewy ramieniem Maryi widnieje kartusz, naśladujący w uproszczony sposób motyw rocaille, z cyrylickim napisem Umilenije. Jej głowę otacza złoty nimb, u góry, po jego bokach, w podobnych kartuszach z wydzielonymi owalnym polami znajduje się monogram maryjny.
Chrystus przytula się do Maryi, otaczając jej szyję lewym ramieniem, prawym dotykając maforionu. Podobnie jak Maryja, ma okrągłą twarz o wąskim nosie i ustach oraz szeroko otwartych, wpatrzonych w dal oczach, ma także zmarszczkę na czole i szyi. Włosy ma ułożone w równe pukle. Ubrany jest w błękitny, ozdabiany złotym wzorem chiton z czerwonym stichosem i czerwony himation. Jego głowę otacza nimb, obok widnieje jego monogram IC XC.
Postacie Maryi i Dzieciątka oddane są niezwykle precyzyjnie, z użyciem głębokich, intensywnych barw, co daje wrażenie bogactwa i dostojeństwa, nie pozbawionych jednak słodyczy.
Po bokach, na polu ikony znajduje się po dwóch świętych, opisanych cyrylicą. Po lewej stronie w obramieniu naśladującym kształt cerkiewnej bani, na niebieskim tle ukazano archanioła Rafała. Trzyma on kulę, na której widnieje trzykrotnie powtórzona l

Eleusa

szkoła wietkowska

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16803/ML - Krzyż dwustronny, po obu stronach po 5 pól z malowanymi przedstawieniami – z jednej strony temat Ukrzyżowania, z drugiej – Zmartwychwstania. Tło na obu stronach błękitne, z obłokami.

Ukrzyżowanie
W centrum Chrystus Ukrzyżowany: w cierniowej koronie, perizonium, ze stopami przybitymi, każda odrębnym gwoździem. Na górnym ramieniu tabliczka z napisem INRI. W polu pod krzyżem widnieje czaszka i skrzyżowane piszczele. W polu po lewej – Maryja ze złożonymi dłońmi, ubrana w błękitną suknię i biały maforion, obok zachowany fragment inskrypcji (MP). Po prawej św. Jan (C. IOAHN) w błękitnej szacie spodniej i białym płaszczu, z dłońmi skierowanymi w stronę Chrystusa. W górnym polu – Bóg Ojciec wychylający się spośród chmur, w rozwianym płaszczu, z napisem: ??? ???.
Zmartwychwstanie
W centrum ukazany jest Chrystus Zmartwychwstały; prawą dłoń unosi ku górze, jego głowę otacza poświata. Ubrany jest w jasnoróżową szatę spodnią i błękitny płaszcz. W polu poniżej widoczny jest pusty sarkofag. Ponad nim widnieje napis: BOCKPECEHIE ?????. W polu po lewej – w jasnych szatach ukazany jest anioł trzymający płytę nagrobną, po prawej – jedna z myrofor, z naczyniem na olejek w dłoniach, ubrana w błękitną suknię i biały maforion. W górnym polu, pośród chmur, w jasnej poświacie widnieje oko opatrzności (oko wpisane w trójkąt).
Wszystkie twarze, oprócz Boga Ojca, mają identyczne rysy. Ograniczona gama barwna.
Przemieszanie napisów cyrylickich i łacińskich świadczy o środowisku unickim.

Konserwacja: 2010

Krzyż dwustronny unicki ze scenami Ukrzyżowania i Zmartwychwstania

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16802/ML - Św. Michał Archanioł ukazany jest jako uskrzydlony wojownik, w ujęciu całopostaciowym, frontalnie. Głowę ma lekko zwróconą w prawo, spogląda wprost. Twarz podłużna, okolona jasnymi długimi włosami. Na głowie ma hełm z pióropuszem. Ubrany jest w błękitną tunikę i srebrny pancerz ze złotymi naramiennikami, paskiem i pteryges (fartuchem z pasów) oraz czerwony płaszcz. Na nogach ma wysokie buty o metalicznym odcieniu. W prawej, wzniesionej dłoni trzyma skierowany ku górze miecz, w lewej tarczę, którą się osłania. Na pancerzu, na wysokości piersi widnieje hostia otoczona promienistą glorią, a na niej łaciński monogram Chrystusa z trzema gwoździami – narzędziami Męki Pańskiej: IHS. Na tarczy dewiza Archanioła: KTÓŻ JAK BÓG, napisana cyrylicą ??? ??O ???
Poniżej tarczy, po prawej znajduje się inskrypcja określająca świętego: ??? ??????.
Tło ciemnobłękitne.
Przedstawienie pochodzi z prowincjonalnego warsztatu, o czym świadczą liczne błędy w ukazaniu anatomii (zwłaszcza rąk i nóg). Farba kładziona była dość grubo, zamaszystymi pociągnięciami pędzla. Zastosowanie liter cyrylickich i łacińskich wskazuje na malarza tworzącego zarówno dla potrzeb Kościoła, jak i Cerkwi lub na przeznaczenie do świątyni unickiej.

Konserwacja: 2007 r.

Święty Michał Archanioł

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16800/ML - Feretron drewniany polichromowany. W obramieniu stylizowanym, przypominającym kwiat tulipana, przedstawia Św. Barbarę i Św. Onufrego.
Św. Barbara: na tle pejzażu z zabudową miasta (mury, wieża, most, szczyt kościoła, inne budynki), wśród kamieni i zieleni postać Świętej. Zielona szata, czerwony płaszcz na ramionach, złota korona i aureola. Lewa noga wsparta na kamieniu; w prawej uniesionej ręce kielich z hostią, w lewej opuszczonej – miecz i palma męczeństwa. Włosy długie brązowe, spływające falami na plecy. Oczy wzniesione ku niebu. Na szaro-niebieskim niebie, nad postacią, szaro-biały gołąb.
Św. Onufry: po prawej stronie obrazu, pod drzewem, klęcząca postać Świętego (w profilu), naga, z długimi siwymi włosami i brodą. Wzrok skierowany ku postaci aniołka na obłoku (w lewym górnym rogu), udzielającemu Świętemu komunii. Aniołek z przerzuconym różowym płaszczem, w lewej ręce trzyma kielich, w prawej – hostię. Na drugim planie – bryła kościoła i krzyż przydrożny.
Napisy: patrz poniżej

Konserwacja: 1999-2000

Święta Barbara i Święty Onufry

Mizerski, J.

1864

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16392/ML - Obraz-ikona na desce prostokątnej drewnianej z drzewa iglastego, lekko wygiętej. Układ malowidła pionowy. Przedstawia Chrystusa Pantokratora. Tło ciemnobrunatne, na nim półpostać Chrystusa w ujęciu statycznym; suknia w odcieniach brunatno-beżowych, płaszcz ciemnobłękitny. Prawa ręka z podniesionymi dwoma palcami, w lewej trzyma otwartą księgę ze znakami cyrylicy. Twarz wydłużona, broda trójkątna, brunatna krótka broda i włosy opadające na ramiona. Na głowie korona ciemnozielona ze złotymi pasmami zdobin. Wokół twarzy i korony rozjaśnione tło do barwy żółtawej. Po obu stronach głowy, bukieciki drobnych kwiatków, symetryczne wiązanki biało-czerwonych kwiatków z zielonymi drobnymi listkami.

Konserwacja: 1993-1994

Chrystus Pantokrator

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16801/ML - Feretron drewniany polichromowany. Z kręgu sztuki prawosławnej. W obramieniu trójlistnym ze stylizowanymi liśćmi akantu, przedstawia Matkę Bożą Chełmską i Św. Mikołaja.
Madonna z Dzieciątkiem: w niebieskiej szacie ze złotym wykończeniem przy szyi, czerwonym płaszczu, złotej koronie. Na prawym ramieniu trzyma Dzieciątko, w biało-szarej szacie i złotej koronie. Wzrok postaci skierowane ku sobie. Wokół głów – złote nimby. Karnacja cielisto-brązowa. Tło ciemnobrązowe. Po obu stronach głów postaci litery.
Św. Mikołaj: postać stojąca w czerwono-niebieskiej szacie ze złotymi lamowaniami. W lewej, zgiętej w łokciu ręce – księga, brązowa ze złotymi kartami. Prawa ręka zgięta i uniesiona w geście błogosławieństwa; pod nią torba. Na szyi – łańcuch z krzyżem. Na głowie biskupia korona, a wokół niej złoty nimb. Po obu stronach postaci, na wysokości ramion, napisy w j. greckim. W tle pejzaż ze wzniesieniem i roślinnością, a po lewej stronie przedstawienia – cerkiew.
Kolory obramienia feretronu: ceglasty, czerwony, granatowy, ciemnozielony.

Konserwacja: 1999-2000

Matka Boża Chełmska i Święty Mikołaj

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz-ikona na desce prostokątnej drewnianej. Przedstawia w półpostaci Chrystusa na ciemnym tle, rozjaśnionym wokół głowy nimbem ze srebrzystymi promieniami. Prawa dłoń uniesiona do błogosławieństwa, lewa wsparta na półkul (globie) w kolorze srebrzysto-błękitnym. Twarz jasna, z długim wąskim nosem, ciemnobłękitnymi oczami, wąską brodą okoloną ciemnym, krótkim zarostem. Włosy ciemnobrązowe opadające na ramiona. Chrystus ubrany w ciemnoczerwoną suknię z żółtym oblamowaniem przy dekolcie i ciemnobłękitny płaszcz, również z żółtym oblamowaniem krawędzi. Niedomalowane obrzeża obrazu oraz resztki gwoździ wskazują, iż ikona była oprawiona w ramę. Farba na powierzchni, miejscami zniszczona.

Chrystus Pantokrator

nieznany

1890 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok od strony prezbiterium na ścianę północną

Nowosielski, Jerzy

1962

Muzeum Narodowe w Lublinie

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok sklepienia prezbiterium. Detal

Nowosielski, Jerzy

1962

Muzeum Narodowe w Lublinie

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok od strony prezbiterium na ścianę północną nawy

Nowosielski, Jerzy

1962

Muzeum Narodowe w Lublinie

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Szkic wystroju wnętrza

Nowosielski, Jerzy

1962

Muzeum Narodowe w Lublinie

Ikona przedstawia św. Pawła w ujęciu do kolan. Święty siedzi, zwrócony w lewo. Otoczoną nimbem głowę skłania w lewo, twarz ukazana jest w 3/4. Po bokach nimbu cyrylicki słabo czytelny podpis przedstawienia:

Święty Paweł

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Święty Biskup

nieznany

1701 — 1800

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 36 obiektów

Pokaż więcej

Filtry

Obiekty

Święty Charłampiusz

Chrystus Pantokrator

Chrystus Pantokrator

Chrystus Pantokrator

Hodegetria

Święty Jerzy walczący ze smokiem

Chrystus Pantokrator

Deesis

Eleusa

Zaśnięcie Maryi

Hodegetria

Chrystus Eucharystyczny

Eleusa

Krzyż dwustronny unicki ze scenami Ukrzyżowania i Zmartwychwstania

Święty Michał Archanioł

Święta Barbara i Święty Onufry

Chrystus Pantokrator

Matka Boża Chełmska i Święty Mikołaj

Chrystus Pantokrator

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok od strony prezbiterium na ścianę północną

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok sklepienia prezbiterium. Detal

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok od strony prezbiterium na ścianę północną nawy

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Szkic wystroju wnętrza

Święty Paweł

Święty Biskup

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

Ustawienia prywatności

Filtry

Obiekty

Święty Charłampiusz

Chrystus Pantokrator

Chrystus Pantokrator

Chrystus Pantokrator

Hodegetria

Święty Jerzy walczący ze smokiem

Chrystus Pantokrator

Deesis

Eleusa

Zaśnięcie Maryi

Hodegetria

Chrystus Eucharystyczny

Eleusa

Krzyż dwustronny unicki ze scenami Ukrzyżowania i Zmartwychwstania

Święty Michał Archanioł

Święta Barbara i Święty Onufry

Chrystus Pantokrator

Matka Boża Chełmska i Święty Mikołaj

Chrystus Pantokrator

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok od strony prezbiterium na ścianę północną

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok sklepienia prezbiterium. Detal

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Widok od strony prezbiterium na ścianę północną nawy

Projekt niezrealizowanej polichromii do kościoła akademickiego KUL. Szkic wystroju wnętrza

Święty Paweł

Święty Biskup

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

Ustawienia prywatności

Niezbędne

Analityczne