skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę Powrót do Glass with the coat of arms of Szreniawa Lubomirski S.1362MŁ – In museums
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo, materiał

Kategoria 1

Autor, wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania, znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja, status

Kategoria 1

Czas powstania, datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
rdzeń wielopiętowy - Ujęcie z przodu; Rdzeń wielopiętowy w formie wydłużonego klina z widocznymi kilkoma miejscami, z których odbijano wióry. Strategia redukcji typowa dla rdzeni w ostatnim stadium użytkowania, szczególnie na stanowiskach bez źródeł surowca dobrej jakości w pobliżu. Ślady eksploatacji miękkim tłukiem. Bryła jasnoszarego krzemienia kredowego bardzo dobrej jakości.

Rdzeń wielopiętowy

kultura ahrensburska

10800 p.n.e. — 9600 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Drapacz - ujęcie z drugiego boku; Drapacz wykonany na wiórze, o całkowicie zaretuszowanych bokach, co zbliża go do drapaczy hamburskich. Na stronie spodniej zabytku widoczne są wyłamania i tzw. retusz użytkowy, który powstał na skutek zastosowania oprawy wykonanej z kości, poroża lub drewna. Na krawędzi pracującej nie widać żadnych śladów użytkowania, co sugeruje, że pierwotnie narzędzie było dłuższe i zostało porzucone krótko po naprawie.

Drapacz

kultura Federmesser

11900 p.n.e. — 11000 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

658/A/ML/1 - Liściak trzpieniowaty, wierzchołek uformowany w skośny półtylec.

Liściak

nieznany (autor)

Muzeum Narodowe w Lublinie

Drapacz krzemienny. Wykonany z krzemienia wołyńskiego.

Drapacz

nieznany (autor)

Muzeum Narodowe w Lublinie

harpun z jednym zadziorem - ujęcie z góry; Harpun z jednym zadziorem wykonany z fragmentu kości długiej śródstopia jeleniowatego. Podłużny, o owalnym przekroju i zachowanej naturalnej wklęsłości wewnętrznej części kości. Nosi liczne ślady skrobania i strugania narzędziami krzemiennymi, w postaci podłużnych linii i poprzecznego prążkowania. Wierzchołek został dodatkowo zagładzony. Niewielki, stożkowaty zadzior odchylony jest od trzonka o około 45 stopni. podstawa dwustronnie ścieniana.

Harpun z jednym zadziorem

kultura Ertebølle

9600 p.n.e. — 4100 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rdzeń wiórowy jednopiętowy - ujęcie z tyłu; Pięta rdzenia uformowana i naprawiana kilkoma odbiciami (tzw. świeżona). Boki i tył rdzenia silnie przekształcone na skutek długotrwałego użytkowania. Prawy bok naprawiony serią odbić od strony grzbietu. Frontalna odłupnia pokryta płaskimi negatywami wiórów odbitych miękkim tłukiem. Na skutek zbyt silnego uderzenia rdzeń pękł na dwie części. Zabytek pokryty jest jasną patyną oraz rdzawymi plamami, które są efektem zalegania w środowisku o odczynie lekko kwaśnym i dużej zawartości żelaza.

Rdzeń wiórowy jednopiętowy

kultura hamburska

12700 p.n.e. — 11900 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

insygnium z Rusinowa - ujęcie z góry; Bogato ornamentowane insygnium z poroża łosia. Zabytek pokryty jest ornamentem, na który składają się serie poprzecznych zygzaków, zgrupowanych w siedem pasm z jednej strony przedmiotu i osiem z drugiej. Pasma te zawierają od jednej do jedenastu linii. Na jednej stronie umieszczono schematyczne przedstawienie postaci ludzkiej wraz z pojedynczą linią zygzaku. W zależności od orientacji zabytku zdobienie może być interpretowane jako stojąca postać męska z rozłożonymi ramionami lub siedząca postać kobieca z rozłożonymi nogami. Powierzchnia zabytku jest wyświecona na skutek wielokrotnego owijania w skórę. W liniach rytych znajduje się ciemna substancja, prawdopodobnie brud, który nagromadził się w trakcie funkcjonowania zabytku. Na stronie z wyrytą postacią ludzką znajdują się ciemne, liniowe odbarwienia będące efektem kontaktu z korzeniami roślin.

Insygnium z Rusinowa

kultura ahrensburska

10776 p.n.e. — 10641 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rdzeń wiórowy pryzmatyczny - ujęcie z tyłu

Narzędzie nakopalniane

kultura ahrensburska

10800 p.n.e. — 9000 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

narzędzie nakopalniane - ujęcie z tyłu; Rdzeń wiórowy dwupiętowy, o odłupni wspólnej dla obu pięt (tzw. pryzmatyczny). Wykonany z krzemienia bardzo dobrej jakości. Jest to rdzeń o pełnej zaprawie, pozbawiony powierzchni korowych. Zabytek pokryty jest jasną patyną.

Rdzeń wiórowy pryzmatyczny

kultura ahrensburska

10800 p.n.e. — 9000 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

liściak świderski - ujęcie z przodu; Rdzeń dwupiętowy pryzmatyczny, wykonany z krzemienia kredowego średniej jakości. Frontalna odłupnia nosi ślady odbijania krótkich wiórów symultanicznie od obu pięt (bez podziału na piętę główną i pomocniczą). Głębokie negatywy sęczków i fal wskazują na produkcję przy użyciu twardego tłuka. Masa krzemienna zawiera zmineralizowane szkielety mszywiołów Bryozoa. Powierzchnia zabytku jest lekko spatynowana i wyświecona na skutek długotrwałego zalegania na powierzchni.

Dwupiętowy rdzeń pryzmatyczny

społeczności fazy przejściowej między paleolitem a mezolitem

9600 p.n.e. — 9000 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 23 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

2
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd