treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry
  • Fraza: nakrycia głowy

Obiekty

135
E/531/ML - Strój głowy wykonany z różnokolorowych płóciennych kwiatów, paciorków i srebrnych wstążek. Na plecy opadają różnokolorowe wstążki. Noszony przez pannę młodą.

Strój głowy panny młodej

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/530/ML - Strój głowy. Wokół czoła jakby diadem ze wstążek koloru zielonego i czerwonego oraz perełek. Pozostałą część pokrywają liczne kwiaty umocowane na czerwonej satynie z tyłu wstążki. Noszony przez pannę młodą.

Strój głowy panny młodej

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/3304/ML - Nakrycie głowy kobiety, mężatki. Obrączka leszczynowa z naciągni etą szalinówką koloru wiśniowego w kwiatki amarantowe, szafirowe i zielone liście. Róg zakończony frędzelkami.

Nakrycie głowy mężatki ("skośniak ", "dupka")

nieznany

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/5038/ML - Strój głowy panny młodej wykonany jako rekonstrukcja. Wianek z papieru obszytego białym płótnem fabrycznym.  Z  wierzchu naszyte kolorowe wstążki poskładane i pozszywane na krzyż. W tyłu doszyte długie kolorowe wstążki, koloru: czerwonego, różowego, zielonego i niebieskiego.

Strój głowy panny młodej

Słyszko, Anastazja

1958

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/6209/ML - Czepek perkalowy – nakrycie głowy kobiety zamężnej. Wykonany z materiału fabrycznego – perkalu, o tle czerwonym w drobne kwiatki żółte i niebieskie. Otok o szer. 6 cm i dł. 50 cm, przechodzi  w główkę marszczoną na czubku i z tylu. Od strony wewnętrznej podszyty płótnem lnianym. Marszczenie z tyłu zdobione wstążką w kolorze zielonym, wiązaną na kokardę. Całość obszyta podwójną falbanką z tiulu, o szer. 4 cm, dodatkowo zdobioną taśmą pasmanteryjną.

Czepek

Baniosz, Aleksandra

1928 — 1938

Muzeum Narodowe w Lublinie

scena rodzajowa - Poziomy, barwny kadr fotograficzny przedstawiający grupę 5 kobiet we wnętrzu. W lewym dolnym rogu kompozycji znajduje się starsza kobieta (widać jej popiersie) w jasnym stroju i jasnymi koralami na szyi oraz z jasną chusta na głowie. Za nią stoją 4 dalsze kobiety – jedna w białej sukience, białych perłach na szyi i kolorowej chustce na głowie czyta z książeczki, którą trzyma w lewej ręce. Prawą ręką przysłania sobie oczy w geście skupienia. Pozostałe 3 kobiety stoją obok siebie. Ubrane są w ciemne suknie i kolorowe chusty na głowach, na szyi mają sznurki białych pereł. Kobiety patrzą w tekst, który trzyma jedna z nich.Inne fotografie prezentujące ten ślub: MPOLIN-M1539 i MPOLIN-M1541.

Ślub chasydów Satmer, Antwerpia

scena rodzajowa

Traczewska, Agnieszka

XXI wiek

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

E/668/ML - Strój głowy mężatki wykonany z chustki fabrycznej koloru różowego w kwiatki, zawiązany na drewnianej obręczy. Przybrany paciorkami założonymi na szpilki.

Strój głowy mężatki "oberek"

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/527/ML - Strój głowy w formie wianka. Na konstrukcji z drutu napięte są białe płócienne kwiaty, zielone listki oraz przypiete sa białe wstążki. Wianek noszony przez panny młode.

Strój głowy panny młodej

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/540/ML - Ubiór głowy kobiecy w formie wianka wykonany z różnokolorowych kwiatów z płótna oraz zielonych listków. Całość umocowana na drucie.

Wianek panny młodej

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/538/ML - Ubiór głowy w formie diademu przybrany aksamitnymi kwiatami, wstążkami, tiulem i srebrnymi paciorkami. Noszony przez mężatki.

Półczepek mężatki

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

Czepek mężatki na płóciennej podszewce z granatowej cienkiej wełenki w amarantowe róże i jasnozielone listki. Marszczony na środku przodu i tyłu. Przód ozdobionymi kremowymi i amarantowymi ząbkami, srebrną metaliczną wstążką oraz szeroką atłasową wstążką w kolorze fioletowym w granatowe i żółte kwiaty. Brzeg wykończony białą tiulową, drobno plisowaną kryzą. Przód wycięty w duży ząb w kształt płatka kwiatu.

Czepek mężatki "kaptur"

nieznany

1914

Muzeum Narodowe w Lublinie

Czepek damski - ujęcie z przodu; Czepek damski, codzienny. Wykonany z tkanin produkcji fabrycznej (wełna, atłas) i białego, lnianego płótna wykonanego na krosnach tkackich splotem płóciennym prostym. Główka czepca  z tkaniny wełnianej, czarnej, wokół główki naszyta czarna atłasowa tkanina. Czepek zszyty z dwóch kawałków, szew wzdłuż pionowej linii głowy, ściągany nad karkiem nicią. Główka wyraźnie zaokrąglona, zachodząca wyraźnie na uszy. Od środka czepek podbity lnianym, białym płótnem i wypełniony grubym usztywniającym materiałem. Przez wszystkie warstwy tkanin przechodzą w wielu miejscach przeszycia białymi i czarnymi nićmi tworzącymi ich złączenie  jako przepikowanie tkaniny.  

Literatura:

Czepek damski

nieznany

1850 — 1900

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Ręcznik z samodziałowego płótna tkanego splotem prostym. Brzegi dolne, na szer. 14,5 cm, ozdobione ornamentem tkackim zw. pereborami. Ułożony pasowo, złożone z motywów geometrycznych w postaci rombów, kształtów litery X oraz drobnych prążków, w kolorze niebieskim, pomarańczowym i czerwonym.

Ręcznik z pereborami

nieznany

1905 — 1915

Muzeum Narodowe w Lublinie

E/16857/ML - Czepek tiulowy biały, składający się z łówki w kształcie diademu oraz 2 rozszerzających się ku końcowi wiązadeł. Na każdym elemencie fabryczne hafty z białej nici. Krawędzie główki obszyte podwójną falbanką z ręcznie wykonanej koronki. Na całej długości głowi hafty z motywem wielopłatkowych kwiatów z łodygami i liśćmi. Pośrodku kwiatostan z pojedynczych pączków otoczony gałązką z liśćmi i pączkami. Krawędzie wiązadeł wycięte w ząbki i wykończone ściegiem obrębiającym. Na powierzchni haft z motywem pojedynczych gałązek z pączkami i liśćmi, w dolnej części – kwiatostan podobny do tego na główce. Wiązadła ozdobione dodatkowo bordiurą  z ząbków.

Czepek

nieznany

1845 — 1855

Muzeum Narodowe w Lublinie

lico; Rysunek przedstawiający popiersie króla Maciusia Pierwszego bez korony. Chłopiec ma na sobie czerwoną marynarkę z wyłożonym na nią białym kołnierzykiem.

Maciuś bez nakrycia głowy

rysunek

Chmielewska, Iwona

2017

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

E/524/ML - Czepek mężatki tzw.

Czepiec mężatki "humełka"

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Damski czepek z kwiatowym wzorem i kokardą - Ujęcie z przodu; Damskie nakrycie głowy. Główka płytka odsłaniająca część włosów i czoło, w części środkowej nad czołem wycięta w ząbek. Wyraźnie zaokrąglona przy uszach. Denko kształtem zbliżone do kwadratu, o lekko zaokrąglonym górnym brzegu. Całość od zewnątrz obciągnięta jedwabną, szeroka wstążką z wzorem o motywach kwiatowych.  Długie wstążki doszyte po bokach.

Czepek

wykonawca indywidualny

2. połowa XIX wieku

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Zausznica srebrna z kolistego w przekroju drucika uformowanego w kabłąk. - Ujęcie z tyłu. Zausznica srebrna z kolistego w przekroju drucika uformowanego w kabłąk o jednym końcu zwężonym i uciętym. W dolnej części drucik jest wykuty w półkolistą blaszkę zakończoną zwinięciem w uszko. Kabłąk jest lekko odkształcony, a krawędzie blaszki są wzmocnione ażurowym pasmem, opracowanego młotkiem drucika wygiętego zygzakowato. Na ażurowe pasma nałożony jest łańcuszek, wykonany z kilku skręconych drucików, którego koniec owinięto wokół uszka. By wzmocnić dolną krawędź blaszki przymocowano do niej trzy łańcuszki ze zginanych wpół ósemkowatych ogniwek. W ostatnim ogniwie każdego z nich zamocowano niezdobione blaszki w kształcie deltoidów z dziurkami w górnych częściach.

Zausznica srebrna

nieznany

951 — 1000

Muzeum Narodowe w Szczecinie

głowa - Ujęcie z przodu; Zadarta ku górze, gliniana głowa postaci ludzkiej o beżowoceglastym kolorze i kwadratowej twarzy, oparta na masywnej szyi. Głowa lekko przechylona na lewą stronę. Rzeźbie zaznaczono rysy twarzy: duże, wypukłe oczy w kształcie łódkowatym z wyraźnie zaznaczoną dolną i górną linią powiek, trójkątny nos bez otworów oraz uszy w kształcie półkoli z zaznaczonymi otworami w postaci malutkich, okrągłych dziurek. Po ustach pozostał jedynie ślad. Prawdopodobnie jest to rzeźba przedstawiająca mężczyznę. Na powierzchni widoczne są rysy, mikropęknięcia przetarcia i przebarwienia.

Głowa

nieznany

około 1201 — 1985

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 135 obiektów

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd