skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
Epitafium rodziny Bernda Ottona von Ramina - ujęcie z przodu; Owal ujęty czarnym obramieniem stanowi centrum kompozycji. W obramieniu herby przodków m.in.: Güntersbergów, Borcków, Blanckenburgów, Schwerinów, Kleistów, Eickstedtów, Rexsingerów i Oppenów. W zwieńczeniu dwa duże herby rodzin von Ramin i von Berge. Centralne pole, po bokach którego dwie hermy w postaci aniołów ze skrzydłami uniesionymi ku górze, przedzielone na pół napisem na czarnym tle: „Ich bin die Aüffersteung undt daß leben wer An mich glaubet”. Nad napisem przedstawienie zmartwychwstałego Chrystusa, odzianego w perizonium i czerwoną powiewającą pelerynę, trzymającego proporzec i unoszącego się nad grobem na tle jaśniejącego pola. Po bokach otwartego grobowca grupa budzących się żołnierzy. W dolnym polu przedstawienie ukrzyżowanego Chrystusa. Pod krzyżem czaszka i piszczele. U góry biała podpięta zasłona. . Po obu stronach krzyża, w czarnych strojach zostali przedstawieni Bernd Otto von Ramin i jego małżonka Ilsa Sabina von Berge oraz ich dwanaścioro dzieci – sześciu synów i sześć córek. Dwoje dzieci ma zaznaczone nad głowami czerwone krzyżyki. Podobizny dzieci są malowane pobieżnie, natomiast ujęcia rodziców są portretowe, choć i tak bardzo schematyczne. U dołu umieszczono inskrypcję ujętą w liście akantu z wkomponowaną główką putta.

Epitafium rodziny Bernda Ottona von Ramina

nieznany malarz pomorski

1668

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; Głowa starego mężczyzny - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego papieru weneckiego w kształcie prostokąta. Szkic głowy starca w zawoju zwróconej w trzech czwartych w prawo. Twarz ze zmrużonymi oczami i zapadniętymi policzkami, okolona rzadką, sztywną

Głowa starego mężczyzny (dawniej: Głowa brodatego starca w zawoju / Głowa starca w turbanie)

głowa męska

Tiepolo, Giambattista

1757

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; Głowa wąsatego mężczyzny - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego papieru weneckiego w kształcie zwężonego prostokąta o nierówno ściętym prawym boku i obciętym prawym górnym rogu przedstawia twarz kapłana ujętą w trzech czwartych od prawej. Nad czołem postaci widoczny jest zarys nakrycia głowy z owalnym klejnotem. Mężczyzna patrzy w skupieniu i z dezaprobatą silnie marszcząc brwi i garbaty, długi nos. Grube zmarszczki znaczą jego skronie i czoło. Policzki ma zapadnięte. Gęste wiechcie wąsów opadają na małą bródkę typu hiszpańskiego. Szkic wykonany dynamicznymi kreskami o zróżnicowanej długości, kształcie i natężeniu, co służyć ma podkreśleniu emocji portretowanego. Jest to szkic przygotowawczy do postaci mężczyzny stojącego w lewej części malowidła Męczeństwo św. Jana biskupa Bergamo (Martirio di san Giovanni vescovo) w katedrze w Bergamo.

Głowa wąsatego mężczyzny (dawniej: Głowa starca)

głowa męska

Tiepolo, Giambattista

1743 — 1745

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; Głowa pazia - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego przedstawia studium głowy ciemnowłosego młodzieńca w kryzie. Postać zwrócona jest w trzech czwartych w prawo. Pukle loków zaczesanych do góry ujawniają zakola, jednak twarz o dużych oczach spoglądających niepewnie spod regularnych, łukowatych brwi i o krótkim, kartoflanym nosie jest nadal dziecięca. Na malowidle paź trzyma poduszkę z mitrą książęcą przeznaczoną dla biskupa Würzburga Harolda.

Głowa pazia (dawniej: Głowa Murzyna)

głowa męska

Greiffenclau zu Vollrads, Carl Philipp von

około 1751

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; Głowa chłopca z zamkniętymi oczami - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego. Według najnowszych ustaleń szkic przedstawia głowę młodej kobiety zwróconą w trzech czwartych w prawo i pochyloną. Jej zaczesane lub upięte z tyłu włosy odsłaniają miękki owal twarzy z zamkniętymi oczami, perkatym nosem, zaokrąglonym podbródkiem i pełnymi ustami oraz ucho, wyrysowane mocną linią cienkiej kredki. Głowa modelowana dość syntetycznie ciągiem równoległych szrafowań. Kreski konturowe stosowane tylko w paru miejscach robią wrażenie swobodnej korekty na cudzym rysunku.

Głowa chłopca z zamkniętymi oczami (dawniej: Głowa młodej kobiety / Głowa Rinalda)

głowa kobiety

Tiepolo, Giambattista

1701 — 1725

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; głowa męska - ujęcie z przodu; Pionowo zakomponowany szkic na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego. Odkryta głowa czarnoskórego młodzieńca zwrócona jest w trzech czwartych w prawo i lekko pochylona. Młodzieniec ma krótkie, gęste włosy; wydatne łuki brwiowe; krótki, kartoflowaty nos; wystające kości jarzmowe; wydatne usta; kanciasty podbródek i żuchwę. Spogląda w prawo mrużąc oczy. Pod szyją widoczny jest zarys kryzy oraz kolczyk w lewym uchu. Rysunek wykonano krótkimi, grubymi i mocnymi kreskami, miejscami pogrubianymi, by dodać męskości i zdecydowania zarysowi twarzy. Prawdopodobnie jest to szkic do postaci służącego schodzącego po schodach na obrazie olejnym Uczta Antoniusza i Kleopatry eksponowanym w Salonie Tiepola w podmoskiewskiej rezydencji Archangielskoje.

Głowa Murzyna (dawniej: Studium głowy pazia schodzącego po schodach)

głowa męska

Tiepolo, Giambattista

około 1743

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; głowa męska - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego, prostokątnego papieru weneckiego to studium głowy mężczyzny ujętej od dołu z lewej. Twarz starca o łysym czole, silnie zmarszczonych brwiach, z długą ciemną brodą i obfitymi wąsami spogląda w górę. Na skroniach ma nabrzmiałe żyły. Studium odpowiada postaci stojącej w grupie mężczyzn stanowiących ślubną świtę cesarza po prawej stronie fresku Zaślubiny cesarza Fryderyka I Barbarossy z Beatrycze Burgundzką, zdobiącą Salę Cesarską rezydencji biskupiej w Würzburgu. Lewą stronę głowy częściowo przesłania zaznaczony konturowo kołnierz należący do widocznej na fresku postaci mężczyzny stojącego obok.

Głowa łysego mężczyzny z długą brodą (Głowa brodatego starca)

głowa męska

Greiffenclau zu Vollrads, Carl Philipp von

około 1751

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; głowa kobieca - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie niebieskiego papieru weneckiego w kształcie prostokąta. Szkic głowy kobiecej, interpretowanej jako Kleopatra, o pełnych rysach, zwróconej w lewo, wykonany czarną i białą kredką. Głowę zdobią perły, wplecione we włosy częściowo upięte do góry i splecione z tyłu głowy. Naszyjnik z pereł umieszczony wysoko pod szyją. Rysunek jest szkicem przygotowawczym do postaci Kleopatry na fresku Spotkanie Antoniusza i Kleopatry wymalowanym w salonie Palazzo Labia w Wenecji.

Head of Cleopatra (Kopf Kleopatras; Kopf der Kleopatra) | Głowa Kleopatry

głowa kobieca

Tiepolo, Giambattista

1744 — 1747

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; Głowa mężczyzny - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie białego papieru w kształcie zwężonego prostokąta przedstawia twarz starszego mężczyzny zwróconą w trzech czwartych w prawo. Zaczesane do góry włosy odsłaniają jego pochyłe czoło. Ma twarz o wydatnych kościach policzkowych; wyraziste, zdumione spojrzenie jasnych oczu; wysoko uniesione, nieregularne brwi; duży, okrągły, zadarty nos oraz krótką brodę i gęste opadające wąsy. Przy prawym brzegu karty kompozycję ogranicza pionowa kreska.

Głowa mężczyzny

głowa męska

Tiepolo, Giambattista

około 1743

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rysunek; Głowa krzyczącego mężczyzny - ujęcie z przodu; Rysunek w układzie pionowym na karcie białego, prostokątnego papieru. Głowa młodego mężczyzny została ukazana na wprost z grymasem krzyku na twarzy. Płaska, płócienna czapka opadająca młodzieńcowi na bok przykrywa krótkie włosy. Kołnierz ubioru podniesiony, Po lewej przesłania policzek kawałek innej materii. Otwarte szeroko usta odsłaniają zęby i podkolorowany na czerwono język. Czerwienią podrysowane są także zmarszczki wokół przymrużonych oczu oraz lancetowata plamka na prawym policzku. W prawej części karty kompozycję ucina pionowa kreska.

Głowa krzyczącego mężczyzny

głowa męska

Tieopolo, Giambattista

około 1743

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 42 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

16
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd