skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry

  • Fraza: kultura duchowa

Liczba wyników: 221

Obiekty

212
drewniany zamek do drzwi - Ujęcie z przodu. Drewninany zamek do drzwi, z wyrzeźbionymi dwoma postaciami człowieka oraz z dekoracją w formie ornamentu.

Zamek do drzwi

nieznany

około 1977

Muzeum Narodowe w Szczecinie

rzeźba - Ujęcie ze skosu; Zestaw składa się z dwóch małych figurek antropomorficznych w pozycji stojącej, przedstawiających mężczyznę i hermafrodytę. Wykonano je z czerwonego drewna. Nie zaznaczono im rysów twarzy. Ich ręce przylegają do tułowia, dłonie oparto o podbrzusze. Nogi mają krótkie, ugięte w kolanach, nie zaznaczono im stóp. Obu zaznaczono męskie genitalia, a jednej z nich piersi. Usytuowano je na owalnych podstawkach. Dodatkowo figurki zostały umieszczone przez konserwatora na prostokątnej, drewnianej, ekspozycyjnej podstawie.

Zestaw wróżebny

nieznany

między 1951 — 2000

Muzeum Narodowe w Szczecinie

insygnium z Rusinowa - ujęcie z góry; Bogato ornamentowane insygnium z poroża łosia. Zabytek pokryty jest ornamentem, na który składają się serie poprzecznych zygzaków, zgrupowanych w siedem pasm z jednej strony przedmiotu i osiem z drugiej. Pasma te zawierają od jednej do jedenastu linii. Na jednej stronie umieszczono schematyczne przedstawienie postaci ludzkiej wraz z pojedynczą linią zygzaku. W zależności od orientacji zabytku zdobienie może być interpretowane jako stojąca postać męska z rozłożonymi ramionami lub siedząca postać kobieca z rozłożonymi nogami. Powierzchnia zabytku jest wyświecona na skutek wielokrotnego owijania w skórę. W liniach rytych znajduje się ciemna substancja, prawdopodobnie brud, który nagromadził się w trakcie funkcjonowania zabytku. Na stronie z wyrytą postacią ludzką znajdują się ciemne, liniowe odbarwienia będące efektem kontaktu z korzeniami roślin.

Insygnium z Rusinowa

kultura ahrensburska

10776 p.n.e. — 10641 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

E/16797/ML - Ikona ma formę zamkniętej kasety, wewnątrz której znajduje się deska lipowa i przymocowane do niej gwoździkami namalowane na blasze cynkowej wizerunki świętych. Mosiężna kaseta ma formę prostokąta o falistych bokach. Jej dolna część osadzona jest na metalowej kuli, wewnątrz której znajduje się kula drewniana z otworem do zamocowania drzewca. Kaseta ozdobiona jest trzema półkolistymi „skrzydłami”, zamykającymi całość w formę trójliścia. Jest to symboliczne nawiązanie do formy krzyża, można by więc uznać, że obiekt jest rodzajem krzyża procesyjnego. Kaseta złożona jest z dwóch części, z których każdą można potraktować oddzielnie jako pojedynczy okład ikony. Na jednej stronie przedstawiony został wizerunek MB Kazańskiej, drugą zdobi wyobrażenie Św. Mikołaja, a nad nim znajdują się dwie maleńkie postacie po lewej stronie Chrystus po prawej Matka Boża. Malowidła wykonane na blasze cynkowej są dość schematyczne. Malarsko opracowane zostały tylko twarze i dłonie świętych. W ten sposób przygotowywano wizerunki przeznaczone pod okład, czyli podokładnice. Rysem charakterystycznym dla podokładnic jest całkowicie sprzeczne z tradycją sztuki prawosławnej pominięcie napisów identyfikujących.1 Jasnobrązowe karnacje z zaróżowionymi policzkami, miękki, światłocieniowy modelunek przydają wizerunkom nieco sentymentalnego charakteru. Dopełnieniem wyobrażeń jest grawerunek na okładach, opracowanych znacznie dokładniej. Kaseta (okłady) i skrzydła są grawerowane, brzegi skrzydeł i nimbu Matki Bożej wykończone ażurem. Grawerunek wykonany jest dość precyzyjnie, a ornament zróżnicowany, tworzący niezwykle piękny rysunek postaci i zdobiący tło przedstawień. W dolnej części obu okładów umieszczono napisy jednoznacznie identyfikujące postaci świętych: „??????KI?. ?” (Kazańska Putiewodnica – Przewodniczka, Wskazująca Drogę) i „??. ???????” (Św. Mikołaj). Drzewce, na kt.

Matka Boża Kazańska. Święty Mikołaj

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

naczynie sepulklarne, urna domkowa - Ujęcie z przodu. Urna gliniana w kształcie czworokątnego miniaturowego domu na czterech cylindrycznych filarach, z otworem drzwiowym zasłanianym ruchomą płytką i sekwencjami potrójnych linii rytych zdobiących dach.

Urna domkowa

kultura pomorska

około 750 p.n.e. — 550 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Wycinanka

nieznany

1912

Muzeum Narodowe w Lublinie

Wycinanka

nieznany

1912

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz olejny na płótnie, w ramach bejcowanych, przedstawia Św. Barbarę. Postać zakomponowana centralnie, w partii pasa tułów lekko skręcony. Twarz pucułowata o karnacji bladoróżowej, wyraźnych migdałowych oczach z brązowymi źrenicami. Cienkie łuki brwiowe łączą się z wąskim nosem rozszerzającym się ku dołowi. Czerwone małe usta. Brązowe falujące włosy, rozdzielone po środku, spływają ku dołowi na ramiona, odsłaniając lewe ucho z małym kolczykiem. Włosy zdobi 8 drobnych sznurków perełek zebranych po dwa, po obu stronach głowy; powyżej uszy i poniżej korony koloru żółtego ozdobionej 4 brązowymi paskami, zakończonej 5 równobocznymi trójkątami. Postać odziana jest w jasnogranatową suknię z bufiastymi rękawami, wykończonymi wąskimi mankietami, a w partii dekoltu przewiązaną środkiem. Na suknię nałożona granatowa tunika. Na prawym ramieniu zielona pelerynka, spod której spływa czerwony płaszcz z brązowym podbiciem, zdobiony graficznym motywem żółtych kwiatów i spiralnych linii. Płaszcz spowija całą postać. Przerzucony przez lewe ramię, spływa ku dołowi. Prawa ręka ugięta w łokciu, uniesiona ku górze. W dłoni kielich koloru żółtego, z napisem IHS. Lewa dłoń oparta o rękojeść miecza. W tle, z prawej strony, okrągła dwuczęściowa budowla, przykryta cylindrycznym, czerwonym dachem. Tło obrazu czerwone, z lewem górnym fragmentem koloru żółtego. Konserwacja: 1985 r.

Święta Barbara (z feretronu)

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

Krzyż żelazny kowalskiej roboty, stanowiący zwieńczenie drewnianego krzyża przydrożnego. Ramiona i trzon wykonane z podwójnych prętów, zakończone elementami dekoracyjnymi o kształcie listka koniczyny.

Krzyż

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

Krzyż żelazny kowalskiej roboty, stanowiący zwieńczenie drewnianego krzyża przydrożnego. Ramiona rozszerzają się ku środkowi, a końce zakończone w kształcie owali. Gr. ramion na końcach 1 cm, przy skrzyżowaniu 2 cm. Między ramionami faliste promienie o dł. 11cm. Szpikulec do wbijania w drewno dł. 13 cm.

Krzyż z promieniami

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 212 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

6
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne3

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd