skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
narzędzie, topór - Ujęcie z tyłu od dołu; Topór T-kształtny wykonany ze środkowej części tyki poroża jeleniowatych, z otworem na trzonek do rękojeści w miejscu opieraka odciętego w odległości 2,5-3 cm od tyki. Ostrze ucięte jednostronnie, równolegle do otworu. Obuch ścięty poprzecznie z wydrążoną substancją gąbczastą do głębokości 3 cm. Powierzchnia naturalna, korowa, przy ostrzu, od dołu ślad po podwójnym nacięciu.

Topór z poroża

nieznany

środkowy neolit

Muzeum Narodowe w Szczecinie

topór z rękojeścią - ujęcie obiektu złożonego; Topór wykonany został z poroża dorosłego, zdrowego samca jelenia szlachetnego. Jego trzonek jest fragmentem parostka innego osobnika, prawdopodobnie bardzo starego i słabego. Oba elementy nie są obecnie scalone. Żaden z nich nie ma pozostałości róży. Na ostrzu oraz obuchu bez zachowanej róży widoczne są wygładzenia powierzchni i wyłamania kompakty wynikające z użytkowania toporka. Ślady użytkowania widnieją także na trzonku w części, gdzie stykał się z toporem. Powierzchnia obu elementów jest silnie zniszczona.

Topór z rękojeścią

kultura Kongemose

9600 p.n.e. — 5400 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

instrument muzyczny - Ujęcie od góry. Ustnik instrumentu dętego wytoczony z poroża był elementem drewnianej trąby lub zakrzywionego rogu.

Ustnik instrumentu z poroża

nieznany

wczesne średniowiecze

Muzeum Narodowe w Szczecinie

grzebień z poroża - Ujęcie z przodu w pionie. Grzebień z zębami po obu stronach, wyciętych w jednym prostokątnym kawałku surowca. Nie posiada okładzin, nie jest zdobiony, ale jego powierzchnia jest starannie wygładzona. Do wykonania zębów użyto piłek różnej grubości. Po jednej stronie zęby rozmieszczone są gęściej, po drugiej rzadziej.

Grzebień z poroża

nieznany

476 — 1250

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Motyka z poroża jelenia szlachetnego - ujęcie z góry; Motyka powstała po odcięciu oczniaka i nadoczniaka prawej tyki poroża zrzuconego przez dużego osobnika jelenia szlachetnego. Część pracująca silnie zredukowana w wyniku intensywnego użytkowania i wielu napraw, co uniemożliwia ustalenie pierwotnej orientacji ostrza. Zachowana róża tworzyła obuch. Otwór na trzonek lekko asymetryczny, przebity z dwóch stron, prostopadle do naturalnej osi poroża, znajduje się w obecnie centralnej części narzędzia. Rozległe zagładzenia i silne zniszczenia wynikające z użytkowania wyraźne są na powierzchni ostrza i obucha. W miejscach o zachowanej pierwotnej, nieregularnej powierzchni poroża widać punktowe ślady osadów organicznych, prawdopodobnie margla lub kredy jeziornej. Na powierzchni widoczna ciemniejsza plama, powstała najprawdopodobniej na skutek polania środkiem konserwującym.

Motyka

kultura Kongemose

9600 p.n.e. — 5400 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Topór z poroża jelenia szlachetnego - ujęcie z dołu; Toporek z poroża jelenia szlachetnego, wykonany z lewej tyki zrzutki średniej wielkości samca. Zachowana róża tworzy obuch. przy obuchu widoczne podstawy dwóch parostków. Owalny otwór na trzonek przewiercony został wiertarką łukową prostopadle do osi tyki, pomiędzy różą a nadoczniakiem. Ostrze uformowano skośnie w stosunku do głównej osi narzędzia. Powierzchnia toporka jest zdarta i zagładzona. Uszkodzona została także gąbczasta struktura wewnętrzna, a w otworach poroża zachowały się drobiny żwiru i piasku. Przy ostrzu widoczna ciemna plama powstała prawdopodobnie przez wylanie substancji konserwującej.

Topór

kultura Kongemose

9600 p.n.e. — 5400 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Motyka z poroża jelenia szlachetnego - ujęcie z boku; Motyka wykonana ze środkowej części tyki poroża bardzo młodego lub starego osobnika jelenia szlachetnego. Obuch uformowany przez pozostałości odciętej tyki i parostka. Długa część pracująca zakończona ostrzem uformowanym prostopadle do otworu na trzonek. Otwór na trzonek asymetryczny, nawiercany z dwóch stron wiertłami o różnej średnicy. Powierzchnia zabytku silnie wytarta i zagładzona, z licznymi wyłamaniami na obuchu i ostrzu będącymi efektem intensywnego użytkowania. Jasna barwa jest efektem wyschnięcia i braku konserwacji.

Motyka

kultura Kongemose

9600 p.n.e. — 5400 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

oprawa narzędzia krzemiennego - ujęcie z góry; Podłużna oprawa wykonana z lewej tyki jelenia szlachetnego (Cervus elaphus) z zachowaną różą, tworzącą część obuchową. W jednej trzeciej wysokości wykonano okrągły otwór, służący osadzeniu trzonka, o gładkich krawędziach, przecinający poprzecznie podłużną oś narzędzia. Tuleja częściowo połamana. Na powierzchni i krawędziach widoczne są liczne zniszczenia. Obecność zmiażdżeń i wyłamania na obuchu sugeruje użytkowanie oprawki także jako młotek.

Oprawa narzędzia krzemiennego

kultura Ertebølle

9600 p.n.e. — 4100 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Topór zdobiony - Ujęcie topora z przodu w poziomie. Topór wykonano ze zrzutki poroża jelenia. W grubszej części przedmiotu znajduje się wywiercony otwór na stylisko. Powierzchnia topora w dużej mierze pokryta jest zdobieniem, tzw. motywem oczkowym, skłądającym się z kółeczka z zaznaczonym środkiem. Znajduje się tu także znak przypominający dużą literę

Topór zdobiony

kultura nordyjska

około 900 p.n.e. — 550 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

hak rybacki typu V - ujęcie z tyłu; Hak wykonano z poroża jelenia lub łosia, wykorzystując naturalną krzywiznę pomiędzy dwoma sąsiadującymi parostkami. Dolna część stanowiąca łuk haku jest ostro zakończona w typowy dla środkowego i późnego mezolitu. W górnej części trzonka znajduje się sercowate zgrubienie, służące do mocowania haku na lince. Ślady strugania widoczne są na powierzchni ostrza, gardzieli, na krawędziach łuku oraz zgrubieniu trzonka. powierzchnia zabytku pokryta jest niewielkimi plamkami margla. Na ostrzu haka znajdują się liczne zagładzenia i wyświecenia powierzchni powstałe na skutek używania. Pomarańczowo-brązowa barwa jest efektem długotrwałego zalegania w środowisku beztlenowym.

Hak rybacki typu V (Clark)

kultura Kongemose

7800 p.n.e. — 5400 p.n.e.

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 58 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

8
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd