skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry

  • Fraza: rzeźbienie

Obiekty

729

Tłok pieczętny Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego do tuszu

Autor nieznany

1818

Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego

Tłok pieczętny Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego do laku

Autor nieznany

1823

Muzeum Uniwersytetu Warszawskiego

Fotel - ujęcie z boku; Fotel - krzesło z podłokietnikami, wyrób rzemieślniczy stolarski, wykonawca nieznany. Mebel o konstrukcji ramowej z pionowo wznoszącym się oparciem. Nogi proste o przekroju prostokątnym, łączone dwiema toczonymi podpórkami, przednie z delikatnym wzorem geometrycznym wykonanym techniką snycerską. Siedzisko proste, wyplatane wikliną. Pomiędzy siedziskiem, dolną częścią oparcia i podłokietnikami ażurowo ozdobnie wycięta listwa ( motyw koła) będąca zarazem elementem konstrukcji. Podłokietniki na końcach lekko wywinięte na zewnątrz. Rama oparcia na obu listwach ze snycerską dekoracją w postaci stylizowanych kwiatów ( ?) i górnym zwieńczeniem w kształcie okręgu z rytym krzyżem. W ramę, w jej górnej części wpuszczona deska, jej górne krawędzie lekko wycięte na zewnętrznych rogach. Powierzchnia deski, z wyraźnie widoczną strukturą drewna, bogato zdobiona intarsją w dwóch odcieniach drewna. W środkowej części zaznaczony ciemniejszym kolorem drewna prostokąt, w środku którego symetrycznie umieszczone ptaki ( pawie ?)siedzące na stylizowanych gałęziach tulipanów i słoneczników (?). Nad prostokątem napis: Peter Buhr, pod nim: Anno 1801, po bokach motywy florystyczne.

Fotel (krzesło z podłokietnikami)

nieznany

1801

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Widok 1

Misa

Schnell, Martin

XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Spodek

nieznany

XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Czarka

Warsztat Tsugaru

XVII/XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Talerzyk

nieznany

XVIII/XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Czarka

nieznany

XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Czarka

nieznany

XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Talerzyk

nieznany

XVIII/XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Sakazuki

Czarka

nieznany

XVIII/XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Sakazuki

Czarka

nieznany

XVIII/XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Spodek

Warsztat Tsugaru

XVII/XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Spodek

Warsztat Tsugaru

XVII/XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Spodek

nieznany

XVIII/XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Widok 1

Czarka

nieznany

XVIII/XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Bok prawy

Dzbanek

nieznany

XVIII/XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Ujęcie z boku a lewej strony. Kolorowy ptak zrobiony z drewna z ruchomą żuchwą poruszaną za pomocą sznurka. Długi, pomalowany w kolorowe paski dziób. Na głowie umieszczony drugi, mniejszy ptak w żółtym kolorze z czerwonym czubem.

Lalka teatralna Kono (ptak)

nieznany

między 1951 — 1989

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Tył

Kobieta przy żarnach

Rzeźba

nieznany

XX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

wejście do domu (amitung) - ujęcie z przodu; Wysoka, drewniana deska ze ściętym, trójkątnym zakończeniem w górnej części oraz dużym, owalnym wycięciem w dolnej części. Jej front został pokryty dużym reliefem geometrycznym nad owalnym otworem, który pokryto barwnikami. W jego centrum znalazł się klepsydrowy wzór ze spiralnymi zakończeniami o nieznanym znaczeniu (być może przedstawia skrzydła motyla albo latającego lisa lub kończyny krokodyla). Wypukły relief pokryto ciemnobrązową farbą, przez co tworzy konturową kompozycję. W górnej i dolnej części są to dwa pionowe rzędy pojedynczych lub podwójnych, spiralnie zakończonych ciemnobrązowych linii z białym wypełnieniem, z tym że raz zwrócone są spiralną częścią do siebie a raz w przeciwną stronę. Natomiast w górnym odcinku pomiędzy liniami przedstawiono geometryczny wzór przypominający trzy białe klepsydry (jedna ucięta). Kształt rombu rozdzielający dwie pełne klepsydry dodatkowo zabarwiono ochrą. Nad poziomym pasem wzoru, na trójkątnym szczycie drzwi powtórzono dwurzędowy wzór pojedynczej, zwróconej w dół spirali zakończonej trójkątem-strzałką zwróconą w górę. Po bokach centralnego motywu usytuowano ciemnobrązowe zygzaki – motyw węża. Wolne przestrzenie pokryto w większości barwnikiem w kolorze ochry, z wyjątkiem pojedynczych trójkątów wyznaczonych liniami zygzaków i krawędziami bocznymi, z których co drugi zabarwiono białym pigmentem. Na zewnętrznej i wewnętrznej ściance widoczne ślady ciosania.

Wejście do domu (amitung)

Fiom Timopnok

około 1979

Muzeum Narodowe w Szczecinie

dwufigurowa grupa płaskorzeźb ołtarzowych - Ujęcie z przodu; Dwie płaskorzeźbione figury przedstawiają grupę Koronacji Marii. Na szerokich ławach tronują obok siebie Maria (po lewej stronie) i Chrystus. Postaci ubrane są w długie tuniki przewiązane w pasie i płaszcze spięte klamrą powyżej piersi. Miękkie, lejące się ku podstawie rzeźb złociste tkaniny szat połyskują efektownie marszczeniami o łagodnych grzbietach. Na głowach wysokie złocone korony o gładkiej obręczy, zwieńczone zygzakiem. Maria lekko przechyla głowę w kierunku Chrystusa, dłonie trzymając w geście modlitewnym przy piersi. Jej młodzieńczą twarz o wysokim czole i łagodnych rysach otaczają pasma długich falujących, złocistych włosów. Chrystus swoją prawą rękę podnosi w geście błogosławieństwa, lewą opiera na złotej kuli trzymanej na kolanie. Jego pociągłą twarz o wyraźnie zaznaczonych kościach policzkowych pokrywa ciemny zarost. Długie włosy opadają na ramiona. Tyły rzeźb opracowany płasko. Widoczne pęknięcie drewna na twarzy Chrystusa wzdłuż jego prawej skroni, poprzez policzek w kierunku ust. Fleurony wieńczące obręcze koron nie zachowały się. Złocenia płaskorzeźb częściowo rekonstruowane.

Koronacja Najświętszej Marii Panny

dwufigurowa grupa płaskorzeźb ołtarzowych

warsztat Mistrza Poliptyku Stargardzkiego

około 1450

Muzeum Narodowe w Szczecinie

grupa rzeźbiarska - Ujęcie z przodu; Grupa rzeźbiarska o zwartej, symetrycznej kompozycji, wykonana z jednego bloku drewna i polichromowana. Przedstawia trzy siedzące kobiety zwrócone ku dzieciątku stojącemu w centrum na ich kolanach. Analogicznie upozowane w układzie antytetycznym sylwetki długowłosej Marii po lewej stronie i Anny w czepcu po prawej okrywają obszerne płaszcze, układające się wokół figur dużymi płaszczyznami i opadające na podstawę sceny. Na ich kolanach stoi nagie dzieciątko o gładko opracowanej główce. Za nim, widoczna pomiędzy kobietami, siedzi frontalnie Emerancja o nieco powiększonych proporcjach, w prawej dłoni trzymając fragment pnia. Tło stanowi kotara unoszona przez dwa anioły widoczne w półpostaci, ubrane w szerokie tuniki. Tron okrywa tkanina obszyta frędzlami. Cechy anatomiczne postaci i modelunek ciężkich obszernych tkanin oddane są naturalistycznie. Rzeźba posiada znaczące ubytki – brakuje głów Emerancji i prawego anioła, dłoni Marii i prawej rączki dzieciątka oraz fragmentu podstawy z prawej strony. Na powierzchni rzeźby widoczne otwory po owadach. Polichromia zachowana częściowo.

Emerancja Samoczwarć (Święta Anna Samoczwarć)

grupa rzeźbiarska

nieznany warsztat pod wpływem sztuki Szwabii

około 1515 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

płaskorzeźba ołtarzowa; Rodzina Marii - Ujęcie z przodu; Wysoka płaskorzeźbiona płyta z przedstawieniem wielofigurowym, polichromowana. Ukazuje grupę strojnie ubranych kobiet siedzących na ławie i piastujących małe dzieci oraz mężczyzn widocznych powyżej wysokiego zaplecka ławy. W scenie dominuje przedstawienie św. Anny o nieco zwiększonych proporcjach. Święta w chuście na głowie i z różańcem przypiętym do paska wraz z Marią o długich falujących włosach podtrzymują nagiego Jezusa balansującego pomiędzy ich kolanami. Po prawej siedzi Maria Kleofasowa w wysokim marszczonym czepcu z czwórką synów ubranych w tuniki, z których jeden, stojący na kolanach, bawi się otwartą księgą, pozostali biegają wokół kociołka u stóp matki. Brodaci mężczyźni usytuowani za ławą, powyżej kobiet, widoczni w półpostaci, noszą tuniki na koszulach o szerokich rękawach i kunsztownie kształtowane kapelusze. Marszczone suknie z wąskim gorsetem i dekoltami w karo czy obszycia rękawów dekoracyjnymi taśmami, szerokie rękawy koszul to elementy strojów zgodne z niemiecką modą mieszczańską z początku XVI wieku. Modne stroje, łagodne wizerunki okrągłych twarzy a także poruszone pozy i gesty postaci nadają przedstawieniu charakter rodzajowy. Płaskorzeźba wybrana z łączonych bloków drewna, w dolnej części drążona. Płyta częściowo uszkodzona i popękana; brakuje postaci Marii Salome z dziećmi i mężem, męskich wizerunków powyżej Marii a także jej twarzy oraz czwartego dzieciątka u stóp Marii Salome. Polichromia zachowana szczątkowo.

Rodzina Marii

płaskorzeźba ołtarzowa

mistrz stralsundski

około 1505 — 1515

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Matka Boska Bolesna z Chociwla - Ujęcie z przodu; Kobieca figura pełnoplastyczna, polichromowana. Przedstawia Marię stojącą frontalnie z dłońmi uniesionymi w geście modlitewnym. Ubrana jest w suknię o długich rękawach i szeroki modelowany światłocieniowo płaszcz otulający sylwetkę, którego krawędź podłożoną pod prawym przedramieniem Marii opada z przodu szeroką trójkątnie zakończoną fałdą. Na głowie chusta osuwająca się na skronie zebrana jednym końcem pomiędzy dłonie. Pod spodem widoczna jest drobno marszczona podwika szczelnie okrywająca dekolt i szyję. Owalna twarz o smutnym wyrazie z ustami i oczami o opadających kącikach. Figura wewnątrz wydrążona. Z tyłu wzdłuż pleców i partii nóg długi prostokątny ruchomy element zakrywający otwór po wydrążeniu rzeźby, o powierzchni dopasowanej do fałdowań płaszcza. Widoczne są drobne ubytki drewna w górnej partii chusty, na końcówkach palców dłoni i przy podstawie. Polichromia zachowana częściowo.

Matka Boska Bolesna z Chociwla

figura

warsztat mistrza Pasji Chociwelskiej

około 1500 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Tronująca Madonna z Dzieciątkiem - Ujęcie z przodu; Niewielka figura tronującej Marii z dzieciątkiem o zwartej bryle, przytwierdzona do wysokiego zaplecka o geometrycznym zwieńczeniu, polichromowana. Rzeźba w typie Sedes Sapientiae ukazuje frontalnie siedzącą na tronie Marię w sztywnej, wyprostowanej pozie z dzieckiem w wieku chłopięcym usytuowanym bokiem, w pozycji siedzącej, ponad jej lewym kolanem. Długa suknia i płaszcz Marii oraz tunika Jezusa gładko przylegają do ciał postaci tworząc nieznaczne, schematyczne draperie w partii nóg. Między goleniami Marii tkanina układa się w charakterystyczne trójkątne fałdy o ostrych krawędziach. Hieratyczne pozy postaci przełamuje gest dłoni matki przytrzymującej syna oraz prawa ręka chłopca wyciągnięta wysoko i ułożona na piersi matki. Głowa Marii osadzona na sztywnej, szerokiej szyi okryta chustą ułożoną w tylnej partii na kształt welonu sięgającego do ramion. Twarz pociągła, owalna, zastygła w pozbawionym emocji wyrazie. Symetryczna fryzura chłopca z falujących włosów sięga poniżej uszu. Zwieńczenie gładko opracowanego zaplecka tworzy kolisty nimb za głową Marii flankowany trójkątnymi sterczynami oparcia tronu. Rzeźba opracowana jako przyścienna. Brak prawej dłoni Marii. Powierzchniowe ubytki drewna i otwory po drewnojadach. Polichromia zachowana szczątkowo.

Tronująca Madonna z Dzieciątkiem

figura ołtarzowa

warsztat pomorski

około 1300

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 729 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd