skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Twoje kryteria wyszukiwania:

WYCZYŚĆ filtry

  • Fraza: aktorki, aktorzy

Obiekty

32
fotografia - Zdjęcie przedstawia starszego mężczyznę, aktora z siwą brodą siedzącego na krawędzi sceny teatralnej. Mężczyzna ma na sobie czarne spodnie, białą koszulę i czarne okrycie wierzchnie (chałat?). Mężczyzna opiera się rękami o krawędź podestu. Nogi ma spuszczone luźno do dołu. Za nim widać fragment jasnej kurtyny.

Szymon Szurmiej w kostiumie z przedstawienia ,,Dybuk'' na scenie Teatru Żydowskiego

fotografia

Tomaszewski, Tomasz

XX wiek

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Szczury (głowa kobiety)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie czarnym piórkiem, na półtransparentnym kremowym papierze, konturowe, dwóch ludzkich głów, leżących. Znajdująca się bliżej widza została ukazana w trzech czwartych, razem z szyją, nieco dalsza - w profilu, ujęta z szyją i ramieniem. Oczy otwarte (nienarysowane źrenice), usta uchylone; głowa znajdująca się bardziej z przodu - z krótkimi włosami, z tyłu - z długimi, które zostały zasygnalizowane faliście opadającymi liniami zamykającymi prawą kompozycję.

Entlausung – odwszenie (ciało Cyganki)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek czarnym piórkiem - kompozycja wertykalna - głównie konturowy, przedstawiający stojące pionowo, lekko ukośnie w prawo pióro, z wystającą z jego górnej części linią, na której górnym końcu zwisa chorągiew (wielkości podobnej do wielkości pióra), głównie po prawej i lewej stronie pióra - figury, z miejscami kreskowaniami-cieniowaniem. Rysunek obmalowany z wszystkich stron, prostokątnie, czarnym tuszem, obmalowanie tworzy ramkę o podobnej szerokości u góry i po bokach, większą u dołu, jej wewnętrzne krawędzie są proste, zewnętrzne nieregularne (przy rogach krawędzi zewnętrznych namalowanej ramy uwyraźniają się ślady po liniach włosia pędzla).Praca na kremowym papierze.

Wołanie wiatru

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie unoszącego się, ujętego z lewego boku, jasnego (biele, szarości, brązy) korpusu ludzkiego z widocznym jednym skrzydłem; z przodu korpusu spływają wstęgi lub dym, początkowo ku dołowi (tu ma kolory szare), w dalszej części (szarości, brązy, biele) ku dolnej prawej stronie kompozycji. W dolnej części sceny, pośrodku, sześć pionowych cienkich i jasnych elementów na jasnej szerokiej podstawie, kończącej się po bokach ukośnie (perspektywicznie ujęta prostokątna płaszczyzna?). Reszta tła ciemna (czerń, miejscowo z brązami).Scenę obramowuje namalowana prostokątna brązowa ramka, u góry i po bokach o dość równej szerokości, u dołu o większej. Jej wewnętrzne krawędzie są proste, zewnętrzne - niedochodzące do krawędzi płótna podłoża - dość nieregularne, zwłaszcza lewa, górna i dolna z widocznymi liniami pędzla.

Unosząca się Nike (?)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek czarnym piórkiem, konturowy, na kremowej karcie półtransparentnego papieru: cztery pąki kwiatów - z których lewy jest największy i otwarty, pozostałe mniejsze i zamknięte, na łodydze ciągnącej się od lewej do prawej strony karty. Rysunek w górnej części karty. Pod łodygą widoczne linie układające się w poziome zygzaki, linie górne wznoszą się w środkowej części. Dolna część kompozycji zamknięta podłużnym poziomym prostokątem. Karta ma nieregularne krawędzie: górna opada ku krawędzi lewej.

Obrączka – wersja niepublikowana

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie konturowe dużych kwiatów, widocznych u góry i u dołu kompozycji (dolne przewiązane wstążką), na tle czarnego prostokąta, w którego środkowej części widnieje napis: ,,Do umarłej''. Poza prostokątem tło - niepomalowane płótno. Wewnątrz czarnego prostokąta linie rysunku i liter białe, linie niewielkich części kompozycji wykraczających poza krawędzie prostokąta - czarne.Spod czarnego tła prześwituje brązowa farba oraz szkic ołówkiem.

Do umarłej (I) – wersja niepublikowana

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek konturowy i schematyczny okrągłej wyrwy w ścianie, ze spękaniami widocznymi z każdej strony wyrwy. Na pierwszym planie u dołu gałązka, obok niej hełm w pozycji pionowej (tj. nie leżący, ale postawiony na tylnej części) ze swastyką przy krawędzi znajdującej się u góry (tj. przedniej; swastyka wystaje częściowo ponad krawędź), w centrum kompozycji słońce (okrąg z rozchodzącymi się z niego jedenastoma promieniami-kreskami), obok niego kratowana konstrukcja budownicza z flagą.Praca na półtransparentnym kremowym papierze. Kwadratowa kompozycja usytuowana w górnej części karty. Na granicach rysunku widoczny podrys kwadratu wyznaczającego linie zamknięcia kompozycji.

List... – wersja niepublikowana

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie w barwach czarnych, brązowych i bieli dwóch rzędów słupów ogrodzenia: przedniego i tylnego. Są to słupy pionowe, wygięte u szczytu - trzy po lewej z pierwszego rzędu są wygięte ku prawej stronie kompozycji, trzy po prawej ku lewej. W rzędzie tylnym, widocznym w mocnym oddaleniu, takie samo lustrzane odbicie kompozycji: ukazane cztery słupy po lewej, wygięte ku prawej, i cztery po prawej, wygięte ku lewej. Pomiędzy rzędami przednim i tylnym brązowa ziemia (niejednolita, z miejscami jaśniejszymi), a pośrodku jasna droga, ujęta perspektywicznie, na wprost. Nad nią znad horyzontu widoczny czarny (wewnątrz) i szaro-brązowy (w partiach zewnętrznych) dym, falujący i nieco szerszy w dolnych częściach, przesłaniający jasne koło (słońce), które znajduje się pośrodku szerokości dymu, u dołu.Scenę obramowuje namalowana prostokątna czarna ramka, u góry i po bokach o dość równej szerokości, u dołu o większej. Jej wewnętrzne krawędzie są proste, zewnętrzne, zwłaszcza górna i dolna, nieregularne.

Wspomnienie o Zofii Praussowej

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek tuszem na półtransparentnym papierze koloru kremowego: konturowe, narysowane niewieloma liniami, przedstawienie otwartych drzwi (?), za którymi widoczna jest droga ku horyzontowi. Na pierwszym planie półotwarty szlaban kolejowy.

Żona (,,świętej pamięci'') – wersja niepublikowana

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie usytuowanych przeważnie na wprost postaci z twarzami ludzkimi (u górny i u góry po prawej), ale także z czaszkami w miejscu głów (po lewej i u dołu), z instrumentami muzycznymi. Rozmieszczone w kompozycji w nieregularnych pięciu-sześciu rzędach, namalowanych bez zastosowania perspektywy. Twarze i czaszki przedstawione w tonacji bieli, reszta sylwetek najczęściej brązowa, tło głównie czarne.W pierwszym, najniższym rzędzie widoczne bębny (postacie przy nich mają również pałki, skierowane ku dołowi), a pośrodku postać z instrumentem smyczkowym. Scenę obramowuje namalowana prostokątna brązowa ramka, u góry i po bokach o dość równej szerokości, u dołu o większej. Jej wewnętrzne krawędzie są proste, zewnętrzne w dużej mierze nieregularne, z widocznymi liniami pędzla.

Koncert –  wersja niepublikowana (II)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie kobiet z instrumentami muzycznymi, widocznych w nieregularnych pięciu-sześciu rzędach, namalowanych bez zastosowania perspektywy. Postacie przedstawione głównie w tonacji bieli, objęte w najczęściej brązowe, rzadziej szare, czarne kontury, mają też takimi liniami zarysowane elementy twarzy i instrumentów. W pierwszym, najniższym rzędzie widoczne bębny (osoby przy nich mają również pałki skierowane ku dołowi), a pośrodku kobieta z instrumentem smyczkowym. Po bokach i po lewej u góry - szare tło, niewykończone (krańce pozostawione jako smugi, poza którymi inne - brązowe, czarne - tło).Scenę obramowuje namalowana prostokątna, głównie brązowa ramka, u góry i po bokach o dość równej szerokości, u dołu o większej. Jej wewnętrzne krawędzie są proste, zewnętrzne w dużej mierze nieregularne (zwłaszcza przy rogach krawędzi zewnętrznych namalowanej ramy). Na ramie - w prawej części i na dolnej - mocne smugi czerni.Kompozycja obrazu w kształcie pionowego prostokąta została wyznaczona za pomocą linii ołówkiem

Koncert –  wersja niepublikowana (I)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie kobiet z instrumentami muzycznymi, namalowanych na czarnym tle konturowymi białymi liniami. Osoby uwidocznione w kilku rzędach, w pierwszym bębny (osoby przy nich mają również pałki skierowane ku dołowi), a pośrodku osoba z instrumentem smyczkowym. Czerń tła w górnej części (ale także z boku po lewej) falująco zwęża się ku górze, przypominając dym, także dzięki szarościom po bokach, miejscami wypełnianymi także brązami. Na zewnątrz od dymu widoczna także, zwłaszcza w prawej część sceny, biel. Scenę obramowuje namalowana prostokątna brązowa ramka, u góry i po bokach o dość równej szerokości, u dołu o większej. Jej wewnętrzne krawędzie są proste, zewnętrzne w dużej mierze nieregularne (zwłaszcza przy rogach krawędzi zewnętrznych namalowanej ramy uwyraźniają się ślady po liniach włosia pędzla, zwłaszcza).

Koncert

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek czarnym piórkiem na kremowym, półtransparentnym papierze: tory, narysowane niewielką ilością kresek, ujęte perspektywnicznie, na wprost. Każdy z podkładów torów narysowany dwoma równoległymi poziomymi kreskami, połączonymi z obu stron krótkimi kreskami pionowymi. W miejscu zetknięć torów z linią horyzontu widoczny jest dym, w jego środku okrąg (słońce); dym narysowany kilkoma (czterema) kreskami, falujące linie częściowo zachodzą na siebie, zwłaszcza z lewej strony.

Zina (tory) – wersja niepublikowana (III)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

dwie ilustracje - Karta (półtransparentny papier w kolorze kremowym) z dwoma niemal identycznymi pracami, narysowanymi niewielką ilością kresek (czarne piórko): tory, ujęte perspektywicznie, na wprost, przy których zetknięciu z linią horyzontu widoczny jest dym, w jego środku okrąg (słońce). Podkłady torów narysowane podwójnymi poziomymi równoległymi kreskami, połączonymi z obu stron krótkimi kreskami pionowymi. Dym w obu wersjach narysowany pojedynczymi falującymi kreskami: jedną z prawej, drugą z lewej.

Zina (tory) – wersje niepublikowane (I, II)

dwie ilustracje

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek czarnym piórkiem na kremowym, półtransparentnym papierze: tory, narysowane niewielką liczbą kresek, w ujęciu perspektywicznym, na wprost. Każdy z podkładów torów narysowany pojedynczą poziomą, nieco ukośną kreską, zakończoną z obu stron krótką kreską skierowaną ku dołowi. W miejscu zetknięć torów z linią horyzontu widoczny jest dym, w jego środku okrąg (słońce); dym narysowany pojedynczymi kreskami.

Zina (tory)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie, w kolorystyce brązowo-biało-szaro-czarnej, pięciu głów, widocznych w zbliżeniu, przedstawienia zwłaszcza trzech dolnych częściowo nakładają się na siebie. Dwie górne głowy - poziomo, środkowa górą ku dołowi, głowa po prawej poziomo, głowa najniżej - pionowo, oczy skierowane ku górze. Kompozycja w namalowanym brązowym obramowaniu, krawędzie wewnętrzne namalowanego brązowego obramowania proste, zewnętrzne - oddalone od krawędzi płótna podłoża - również proste, miejscami wykończone (zwłaszcza w rogach prawym górnym i prawym dolnym).Zwłaszcza u dołu po prawej, na marginesach, widoczny podrys linii ołówkiem.

Zina (kobiety) – wersja niepublikowana (II)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek grupy ludzkiej; głowy i popiersia - ich ogólny wspólny kształt przypomina jedną głowę.Elementy twarzy malowane schematycznie: konturowe linie ust, oczu, nosów; kreskowania włosów. Głowy skierowane w różnych kierunkach, przy czym większość głów w ustawieniu pionowym; wyróżniają się zwłaszcza dwie: jedna - po prawej - ułożona górą ku dolnej krawędzi, po prawej od niej głowa poziomo. Kompozycja w narysowanym obramowaniu; wewnątrz dzielona na wewnętrzne prostokąty, przy lewej krawędzi linie wychodzą na margines wyznaczany obramowaniem. Na dolnym marginesie kropkami - wykonanymi tuszem - zarysowane dwie pionowe linie, jedna po lewej i jedna po prawej, stanowiące przedłużenie linii obramowujących scenę. W prawym górnym rogu wewnątrz obramowania - zmazany (?) szkic dłoni (?).

Zina (kobiety) – szkic do wersji niepublikowanej

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie, w tonacji brązowo-biało-czarnej, grupy ludzkiej; głowy i popiersia - ich ogólny wspólny kształt przypomina jedną głowę.Elementy twarzy malowane schematycznie: konturowe linie ust, oczu, nosów; kreskowania włosów. Głowy skierowane w różnych kierunkach, przy czym większość głów w ustawieniu pionowym; wyróżniają się zwłaszcza dwie: jedna - po prawej - ułożona górą ku dolnej krawędzi, po prawej od niej głowa poziomo. Kompozycja w namalowanym brązowym obramowaniu, wewnątrz dzielona na wewnętrzne prostokąty: w górnym rzędzie dwa, lewy szerszy, prawy kwadratowy, drugi rząd składa się z prostokątów pionowych, podłużnych, lewy największy (w nim też znajduje się najwięcej głów), w najniższym rzędzie widoczne cztery prostokąty. Krawędzie wewnętrzne namalowanego brązowego obramowania proste, zewnętrzne - niewykończone.

Zina (kobiety) – wersja niepublikowana (I)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie, w tonacji brązowo-czarno-białej, grupy sześciu kobiet; popiersia. Kobieta u góry ujęta en face, głowy dwóch kobiet niżej - lewa poziomo, prawa dołem ku górze, głowy w najniższym rzędzie: po lewej profil ku lewej krawędzi, pośrodku en face, po prawej profil głowy wychylonej ku górze. Kompozycja w namalowanym brązowym prostokątnym obramowaniu, wewnątrz dzielona na dwanaście prostokątów, głównie widocznych jako tło, ale linie niektórych zachodzą na przedstawienia kobiet.Krawędzie wewnętrzne namalowanego obramowania proste, zewnętrzne - niewykończone, widoczne smugi pędzla. Górna i dolna z krawędzi zewnętrznych w podobnej odległości od krawędzi płótna podłoża, odległość lewej jest najmniejsza, prawej - największa.

Zina (kobiety)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie w kolorystyce brązowo-szaro-czarno-białej dwóch ludzi: jedna postać poziomo, widoczna głowa i rozłożone powyginane ręce, druga postać pionowo, za nią, tułów widoczny w zarysie do pasa. Ciała w kolorystyce bieli przechodzącej w szarość, miejscowo brązy. Tło postaci po lewej u góry brązowe z elementami czerni przy krawędzi sceny, po prawej białe, po prawej u dołu biel graniczy z czernią. Scenę zamyka namalowana brązowa ramka, która ma wykończone, utrzymane w liniach prostych krawędzie wewnętrzne (głównie namalowane czarną linią, w części z bielą - bez tej linii) i w większości niewykończone krawędzie zewnętrzne (widoczne pociągnięcia pędzla, artystka nie dbała w ogóle o ich wygląd). W lewym górnym rogu zewnętrznym ramki - namalowane falujące linie bieli u góry oraz czerni, szarości wzdłuż krawędzi bocznej: uzyskany efekt wizualny oddzielenia się części ramki i spływania ku widzowi. Płótno podłoża nierówno przycięte do prostokąta. Między krawędziami płótna a ramką płótno niezamalowane.

Pelasia – wersja niepublikowana

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie w tonacji białej, brązowej i czarnej znajdujących się na tle ciemnego prostokąta pięciu par: nagich kobiet i dzieci na ich rękach. Figury postaci są w większej swojej części, zwłaszcza głowy, bardzo jasne (w kolorach białym, cielistym, w niektórych partiach, takich jak włosy czy dolne fragmenty ciał - ciemniejsze brązy), wyodrębniają się z ciemnego tła. Postać kobiety po prawej u dołu nie ma namalowanej twarzy. Po lewej widoczne również zamazane dwie inne sylwetki kobiece.Kompozycja z namalowanym ciemnobrązowym prostokątnym obramowaniem, niedociągniętym do zewnętrznej części krawędzi płótna podłoża - zewnętrzne krańce ramki pozostawione bez wykończenia.

Dzieci za drutami –  wersja niepublikowana (II)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie w tonacji brązowej i czarnej siedmiu par: nagich kobiet i dzieci na ich rękach. Znajdują się pod zarysem szerokiej a wąskiej chmury. Postacie ludzkie są dość jasne (w kolorze cielistym), wyodrębniają się z ciemnego tła, jakkolwiek niektóre są jakby zamazane. Postać kobiety po prawej u dołu ma skórę wpadającą w brąz, dziewczyna po lewej ma brązowe włosy. Linearne obrysy postaci zostały podkreślone tuszem, który w inny sposób załamuje światło i dodatkowo wyróżnia wybrane fragmenty. Kompozycja z namalowanym brązowym prostokątnym obramowaniem, do końca dociętego do prostokąta płótna; na tej części widoczne są zacieki, ślady pędzla, prawa krawędź wewnętrzna ramki ma w połowie wysokości fragment wyraźnie, choć nieznacznie mniej wykończony - nieciągłą linię, przez co brąz i czerń w niektórych miejscach nie są wyraźnie oddzielone.

Dzieci za drutami –  wersja niepublikowana (I)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Rysunek na półtransparentnym kremowym papierze, konturowy, trzech głów ludzkich: dwóch wyżej, jednej niżej, ujętych z przodu, z otwartymi oczami i opadłymi kącikami ust. Dwie głowy znajdujące się w kompozycji wyżej - pochylone nieco ku lewej stronie, głowa niżej - nieznacznie ku prawej, wszystkie odchylone do tyłu.

Szczury (trzy głowy ludzkie)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

ilustracja - Przedstawienie w kolorystyce szarości i brązów w różnych odcieniach falującego dymu (rozszerzającego się mocno w najwyższej części) z jasnym kołem pośrodku (słońce), a pod nim, w dolnej 1/3 kompozycji – widzianych z bliska nagich kobiet, stojących, zwróconych ku lewej krawędzi lub stojących na wprost, przeważając profile i en face. Wypełniają całą dolną część kompozycji, kobiety najbardziej po lewej i prawej – widoczne częściowo. Kompozycję zamyka rama namalowana brązową farbą wzdłuż wszystkich krawędzi, z równymi wewnętrznymi krawędziami; dochodzi do końca przeważnie równej, prostokątnej krawędzi płótna (nieznacznie krzywo przycięta prawa, płótno w górnej części jest węższe niż w dolnej).Część kompozycji została pokryta błyszczącą, przeźroczystą substancją powłokotwórczą, która wpłynęła na barwę oraz krycie brązowego tła.

Entlausung – odwszenie (marsz) – wersja niepublikowana (II)

ilustracja

Siemaszko, Olga

non post 1960 — 1971

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Znaleziono 32 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd