skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę Powrót do Wenecja Pocztówka POCZ.808 – W muzeach
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo, materiał

Kategoria 1

Autor, wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania, znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja, status

Kategoria 1

Czas powstania, datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
grupa rzeźbiarska - Ujęcie z przodu; Grupa rzeźbiarska o zwartej, symetrycznej kompozycji, wykonana z jednego bloku drewna i polichromowana. Przedstawia trzy siedzące kobiety zwrócone ku dzieciątku stojącemu w centrum na ich kolanach. Analogicznie upozowane w układzie antytetycznym sylwetki długowłosej Marii po lewej stronie i Anny w czepcu po prawej okrywają obszerne płaszcze, układające się wokół figur dużymi płaszczyznami i opadające na podstawę sceny. Na ich kolanach stoi nagie dzieciątko o gładko opracowanej główce. Za nim, widoczna pomiędzy kobietami, siedzi frontalnie Emerancja o nieco powiększonych proporcjach, w prawej dłoni trzymając fragment pnia. Tło stanowi kotara unoszona przez dwa anioły widoczne w półpostaci, ubrane w szerokie tuniki. Tron okrywa tkanina obszyta frędzlami. Cechy anatomiczne postaci i modelunek ciężkich obszernych tkanin oddane są naturalistycznie. Rzeźba posiada znaczące ubytki – brakuje głów Emerancji i prawego anioła, dłoni Marii i prawej rączki dzieciątka oraz fragmentu podstawy z prawej strony. Na powierzchni rzeźby widoczne otwory po owadach. Polichromia zachowana częściowo.

Emerancja Samoczwarć (Święta Anna Samoczwarć)

grupa rzeźbiarska

nieznany warsztat pod wpływem sztuki Szwabii

około 1515 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Piękna Madonna z Żarnowa - Ujęcie z przodu; figura ołtarzowa; Kobieca figura stojąca na czworobocznej podstawie w obszernych szatach i koronie, trzymająca przy boku dzieciątko. Sylwetka kobieca zakomponowana w wyraźnym kontrapoście, odchylająca tors do tyłu i w lewo, z twarzą zwróconą w trzech czwartych w prawo ku dzieciątku trzymanym na lewym biodrze. Maria ukazana w wieku młodzieńczym nosi długą suknię i płaszcz, którego poła przerzucona przodem układa się w miękką kolistą, wydatną fałdę. Brzegi płaszcza opadają poniżej uniesionych do przodu dłoni spiętrzonymi dekoracyjnie fałdowaniami. Na głowie nałożona wysoka korona oraz chusta zsuwająca się do tyłu i opadająca miękkimi łukami wokół szyi. Twarz owalna z wysokim czołem i wydatnymi policzkami, o łagodnym wyrazie. Dzieciątko o pulchnych nóżkach siedzi przy biodrze, podtrzymywane lewą dłonią matki. Brakuje prawej dłoni Marii i figury dzieciątka powyżej bioder. Na powierzchni rzeźby widoczne pozostałości polichromii.

Piękna Madonna z Żarnowa

figura ołtarzowa

warsztat zachodniopomorski

około 1430

Muzeum Narodowe w Szczecinie

dwufigurowa grupa płaskorzeźb ołtarzowych - Ujęcie z przodu; Dwie płaskorzeźbione figury przedstawiają grupę Koronacji Marii. Na szerokich ławach tronują obok siebie Maria (po lewej stronie) i Chrystus. Postaci ubrane są w długie tuniki przewiązane w pasie i płaszcze spięte klamrą powyżej piersi. Miękkie, lejące się ku podstawie rzeźb złociste tkaniny szat połyskują efektownie marszczeniami o łagodnych grzbietach. Na głowach wysokie złocone korony o gładkiej obręczy, zwieńczone zygzakiem. Maria lekko przechyla głowę w kierunku Chrystusa, dłonie trzymając w geście modlitewnym przy piersi. Jej młodzieńczą twarz o wysokim czole i łagodnych rysach otaczają pasma długich falujących, złocistych włosów. Chrystus swoją prawą rękę podnosi w geście błogosławieństwa, lewą opiera na złotej kuli trzymanej na kolanie. Jego pociągłą twarz o wyraźnie zaznaczonych kościach policzkowych pokrywa ciemny zarost. Długie włosy opadają na ramiona. Tyły rzeźb opracowany płasko. Widoczne pęknięcie drewna na twarzy Chrystusa wzdłuż jego prawej skroni, poprzez policzek w kierunku ust. Fleurony wieńczące obręcze koron nie zachowały się. Złocenia płaskorzeźb częściowo rekonstruowane.

Koronacja Najświętszej Marii Panny

dwufigurowa grupa płaskorzeźb ołtarzowych

warsztat Mistrza Poliptyku Stargardzkiego

około 1450

Muzeum Narodowe w Szczecinie

płaskorzeźba ołtarzowa; Rodzina Marii - Ujęcie z przodu; Wysoka płaskorzeźbiona płyta z przedstawieniem wielofigurowym, polichromowana. Ukazuje grupę strojnie ubranych kobiet siedzących na ławie i piastujących małe dzieci oraz mężczyzn widocznych powyżej wysokiego zaplecka ławy. W scenie dominuje przedstawienie św. Anny o nieco zwiększonych proporcjach. Święta w chuście na głowie i z różańcem przypiętym do paska wraz z Marią o długich falujących włosach podtrzymują nagiego Jezusa balansującego pomiędzy ich kolanami. Po prawej siedzi Maria Kleofasowa w wysokim marszczonym czepcu z czwórką synów ubranych w tuniki, z których jeden, stojący na kolanach, bawi się otwartą księgą, pozostali biegają wokół kociołka u stóp matki. Brodaci mężczyźni usytuowani za ławą, powyżej kobiet, widoczni w półpostaci, noszą tuniki na koszulach o szerokich rękawach i kunsztownie kształtowane kapelusze. Marszczone suknie z wąskim gorsetem i dekoltami w karo czy obszycia rękawów dekoracyjnymi taśmami, szerokie rękawy koszul to elementy strojów zgodne z niemiecką modą mieszczańską z początku XVI wieku. Modne stroje, łagodne wizerunki okrągłych twarzy a także poruszone pozy i gesty postaci nadają przedstawieniu charakter rodzajowy. Płaskorzeźba wybrana z łączonych bloków drewna, w dolnej części drążona. Płyta częściowo uszkodzona i popękana; brakuje postaci Marii Salome z dziećmi i mężem, męskich wizerunków powyżej Marii a także jej twarzy oraz czwartego dzieciątka u stóp Marii Salome. Polichromia zachowana szczątkowo.

Rodzina Marii

płaskorzeźba ołtarzowa

mistrz stralsundski

około 1505 — 1515

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Matka Boska Bolesna z Chociwla - Ujęcie z przodu; Kobieca figura pełnoplastyczna, polichromowana. Przedstawia Marię stojącą frontalnie z dłońmi uniesionymi w geście modlitewnym. Ubrana jest w suknię o długich rękawach i szeroki modelowany światłocieniowo płaszcz otulający sylwetkę, którego krawędź podłożoną pod prawym przedramieniem Marii opada z przodu szeroką trójkątnie zakończoną fałdą. Na głowie chusta osuwająca się na skronie zebrana jednym końcem pomiędzy dłonie. Pod spodem widoczna jest drobno marszczona podwika szczelnie okrywająca dekolt i szyję. Owalna twarz o smutnym wyrazie z ustami i oczami o opadających kącikach. Figura wewnątrz wydrążona. Z tyłu wzdłuż pleców i partii nóg długi prostokątny ruchomy element zakrywający otwór po wydrążeniu rzeźby, o powierzchni dopasowanej do fałdowań płaszcza. Widoczne są drobne ubytki drewna w górnej partii chusty, na końcówkach palców dłoni i przy podstawie. Polichromia zachowana częściowo.

Matka Boska Bolesna z Chociwla

figura

warsztat mistrza Pasji Chociwelskiej

około 1500 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

figura ołtarzowa; Święta Weronika - Ujęcie z przodu; Smukła kobieca figura stojąca frontalnie o wydłużonej sylwetce i drobnej twarzy, polichromowana i złocona. Święta, ubrana w suknię z wysokim stanem, przewiązaną luźno opuszczonym pasem z klamrą oraz w długi płaszcz, trzyma przed sobą chustę z reliefowym wizerunkiem głowy Chrystusa w koronie cierniowej. Niewielką głowę figury otula chusta spływającą na ramiona i marszczona pod szyją podwiką. Twarz, o oczach zapatrzonych w dal i lekko pochylona w lewą stronę, wyraża smutek. Na prawym policzku świętej wydrążona rana cięta. Tył płaski, typowy dla rzeźb przyściennych. Brak prawej dłoni. Wyłamania drewna przy podstawie. Znaczne ubytki polichromii i złoceń.

Święta Weronika

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

około 1520 — 1530

Muzeum Narodowe w Szczecinie

tłok pieczętny - Ujęcie z przodu; Męska figura zakomponowana frontalnie w pozycji stojącej na kształt litery X, z uniesionymi rękami i rozstawionymi nogami. Przedstawia młodego mężczyznę ubranego w długą obszerną tunikę zapinaną na guziki i spiętą w pasie sznurem. Światłocieniowe fałdowania szaty zostały oddane naturalistycznie, zgodnie z układem ciała. Tunika powyżej paska rozchyla się. Podłużna twarz o wyrazistych kościach policzkowych oraz dużych ustach i oczach. Fryzura potraktowana dekoracyjnie. Tworzą ją ciemne, wyraziste spirale półdługich włosów, krótka grzywka i średniej długości broda. Stopy i lewa dłoń nie zachowały się.

Święty Andrzej

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

około 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

tłok pieczętny - Ujęcie z przodu; Polichromowana i złocona figura stojącej postaci, zwróconej w trzech czwartych w prawo, przedstawia starszego mężczyznę ubranego w albę z humerałem, skrzyżowaną na piersi stułę przewiązaną paskiem cingulum oraz długą, złoconą kapę z ozdobną bordiurą i frędzlami. Prawa poła płaszcza zawinięta pod prawe ramię układa się z przodu figury po przekątnej, powierzchnią zmarszczoną w kilka fałd o wysokich grzbietach. Szeroką twarz o wysokim czole patrzącą w dal w zamyśleniu otacza gęsta fryzura półdługich włosów i rozłożystej brody. Lewa dłoń świętego unosiona na wysokości piersi, zwrócona jest wnętrzem do widza. Tył rzeźby płaski, charakterystyczny dla rzeźby przyściennej. Nos, prawa dłoń oraz palce lewej – zniszczone. Dekoracja kołeczkowa bordiury kapy zachowana szczątkowo. Podstawa rzeźby uszkodzona.

Święty Piotr

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

1520 — 1530

Muzeum Narodowe w Szczecinie

grupa rzeźbiarska - ujęcie z przodu; Płaskorzeźbiona płyta o kształcie stojącego prostokąta. Polichromowana i złocona. Przedstawia grupę trzech apostołów stojących na szerokiej podstawie na tle kotary z frędzlami. Zewnętrze postaci wysunięte są do przodu. Pomiędzy nimi, widoczny częściowo, stoi trzeci z apostołów. Ubrani są w tuniki i obszerne, plastycznie modelowane szaty. Św. Bartłomiej ukazany jako młody mężczyzna o gładkim licu trzyma w dłoniach atrybuty. Ostrze noża nie zachowało się. Pozostali apostołowie noszą długie kędzierzawe brody. Przed sobą trzymają atrybuty: św. Szymon - piłę, a św. Andrzej - krzyż o kształcie litery

Apostołowie: Bartłomiej, Szymon i Andrzej

grupa rzeźbiarska

warsztat szczeciński

1510 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

figura krucyfiksu - ujęcie z przodu; Sylwetka o krępej, geometrycznej budowie ukazana została frontalnie, w układzie symetrycznym, z głową opadającą na prawe ramię. Długie szczupłe ręce o dłoniach zwróconych wnętrzem układają się ukośnie do góry. Wypukły tors o zapadniętym brzuchu oddzielony od partii krągłych ud wąską talią. Biodra okrywa chusta ułożona w poziomy wałek, której końce opadają symetrycznie po bokach. Lekko podkurczone golenie skrzyżowane są prawa nad lewą. Twarz o krótkim zaroście skierowana jest do przodu. Oczy są zamknięte. Na głowie widoczna jest korona cierniowa w formie skręconego z dwóch splotów grubego sznura. Włosy opadają falistym pasmem na tors. Powierzchnia rzeźby jest uszkodzona. Brakuje prawego przedramienia Chrystusa. W koronie widoczne wgłębienia po cierniach, z których zachował się jeden. W dłoni i stopach duże otwory do mocowania na krzyżu.

Chrystus Ukrzyżowany

figura krucyfiksu

warsztat zachodniopomorski

1350 — 1375

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 17 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

2
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd