skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
szufla do ziarna - Ujęcie leżącej szufli; Szufla do ziarna wykonana z jednego kawałka drewna. Część pracująca wąska i długa, głęboko wyżłobiona o wyraźnie podniesionych ściankach bocznych. Ostrze łyżki uszkodzone mechanicznie, w dwóch miejscach ślady po sękach. Ścianki boczne w górnej partii łagodnie się zwężają i przechodzą w lekko wygięty i zakończony półokrągło trzonek o przekroju owalnym.

Szufla do ziarna

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

ujęcie z góry

Sito

nieznany

non ante 1941

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Rzeźba ogrodowa - para obejmujących się puttów. Jedno w pozycji klęczącej na jednym kolanie, na którym trzyma kwiaty, drugie w pozycji stojącej ubrane w koronę.

Para obejmujących się puttów

Rzeźba

Jan Albrecht Siegwitz

XVIII wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

czerwona gemma, owalna pionowa, w grubym złotym obramowaniu. Lewy profil kobiety o kręconych włosach, wystających spod narzuconej na głowę i ramiona chusty. Nos duży, prosty, wydatna broda lekko wysunieta do przodu.

Portret Faustyny I

nieznany

XVIII-XIX w.

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

szufla do ziarna - Ujęcie z przodu; Szufla do ziarna wykonana z jednego kawałka drewna o szerokiej i płaskiej części pracującej u dołu, której boki i górną krawędź pozostawiono grubsze. Krawędź ta przechodzi łagodnie w łukowato wygięty trzonek, zakończony prosto. Na całej powierzchni narzędzia występują ślady po drewnojadach.

Szufla do ziarna

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Rysunek utrzymany w tonacji czarno-biało-szarej, w centralnej jego części, w perspektywie, zostało przedstawionych wiele leżących nagich sylwetek, narysowanych jedynie konturem, bez wypełnienia, przez co kontrastują z bardzo ciemnym tłem zarysowanym gęstym kreskowaniem. Część z nich ma ubrania – pokolorowane na jednolity szary kolor. Części ubrań leżą także pomiędzy postaciami. Kilka postaci o konturach wypełnionych bardzo ciemnymi plamami barwnymi klęczy przy leżących i zdejmuje z nich ubrania. Kompozycja jest ucięta kadrem papieru – widać fragmenty postaci leżących i rąk grabieżców, tak, że widz domyśla się ciągłości rysunku poza przedstawioną sceną. W lewym górnym narożniku widać rząd nagich postaci stojących jedna obok drugiej narysowanych także tylko konturem bez wypełnienia. Wszystkie sylwetki narysowane zostały schematycznie i z charakterystycznymi dla artystki zniekształceniami.

To mogło zdarzyć się także i teraz

rysunek

Wójcik, Jaśmina

2009

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Buty słomiane - ujęcie z przodu; Buty słomiane wykonane techniką plecionkarską. Z uplecionego z powróseł słomy (prawdopodobnie żytniej) metodą spiralną warkocza wykonane buty o gładkiej podeszwie (bez obcasa), zabudowanej stopie oraz sięgającej połowy łydki prostej cholewce, z przodu rozchylonej. Poszczególne elementy spirali warkocza zszywane sznurkiem konopnym. Buty słomiane stosowane były do ocieplenia nóg w trakcie zimowych prac gospodarczo - rolniczych, jak np. w czasie młocki cepami.

Para butów słomianych (berloce)

nieznany

1900 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Grabki do kosy - ujęcie ze skosu od tyłu; Grabki do kosy w postaci długich drewnianych zębów mocowanych do kosy, służących do lepszego układania się ścinanego zboża. Składają się z dwóch łukowato wygiętych prętów o nierównej długości. Po jednej stronie pręty biegną równolegle do siebie i zgodnie z kierunkiem nadanym przez wygięcie. Po drugiej stronie, gdzie konstrukcja wzmocniona jest dwoma poprzeczkami zamocowanymi prostopadle do prętów, których końce powyżej poprzeczek wygięte są w łagodny łuk. Dłuższe boki narzędzia mocowane są do trzonka kosy, krótsze do jej ostrza.

Grabki do kosy

nieznany

1900 — 1920

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Grabie drewniane dwunastozębne - detal; Ujęcie części pracującej grabi z lekkiego skosu. Górna część składa się z prostokątnej listwy osadzonej prostopadle na trzonku. W listwę wpuszczonych jest dwanaście zębów. Konstrukcję grabi wzmacniają dwa rzędy łukowato wygiętych, okorowanych pałąków wykonanych prawdopodobnie z wierzbowej wici.

Grabie drewniane dwunastozębne

Julian Turowski

1960 — 1965

Muzeum Narodowe w Szczecinie

lico

Fotografia Markusa i Mirandy Wolffsohnów

nieznany

XIX/XX wiek

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Znaleziono 43 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

25
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd