treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
E/16802/ML - Św. Michał Archanioł ukazany jest jako uskrzydlony wojownik, w ujęciu całopostaciowym, frontalnie. Głowę ma lekko zwróconą w prawo, spogląda wprost. Twarz podłużna, okolona jasnymi długimi włosami. Na głowie ma hełm z pióropuszem. Ubrany jest w błękitną tunikę i srebrny pancerz ze złotymi naramiennikami, paskiem i pteryges (fartuchem z pasów) oraz czerwony płaszcz. Na nogach ma wysokie buty o metalicznym odcieniu. W prawej, wzniesionej dłoni trzyma skierowany ku górze miecz, w lewej tarczę, którą się osłania. Na pancerzu, na wysokości piersi widnieje hostia otoczona promienistą glorią, a na niej łaciński monogram Chrystusa z trzema gwoździami – narzędziami Męki Pańskiej: IHS. Na tarczy dewiza Archanioła: KTÓŻ JAK BÓG, napisana cyrylicą ??? ??O ???
Poniżej tarczy, po prawej znajduje się inskrypcja określająca świętego: ??? ??????.
Tło ciemnobłękitne.
Przedstawienie pochodzi z prowincjonalnego warsztatu, o czym świadczą liczne błędy w ukazaniu anatomii (zwłaszcza rąk i nóg). Farba kładziona była dość grubo, zamaszystymi pociągnięciami pędzla. Zastosowanie liter cyrylickich i łacińskich wskazuje na malarza tworzącego zarówno dla potrzeb Kościoła, jak i Cerkwi lub na przeznaczenie do świątyni unickiej.

Konserwacja: 2007 r.

Święty Michał Archanioł

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

lico

Archanioł Michał

ikona

1850 — 1899

Muzeum – Zamek w Łańcucie

lico

Archanioł Michał

ikona

1800 — 1899

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Ikona

Sobór Archanioła Michała

Ikona

nieznany

XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

S/Mal/562/ML - Scena zaśnięcia Maryi: na łożu okrytym wzorzystymi tkaninami spoczywa Maryja. Otoczoną nimbem głowę ma opartą na poduszce, oczy zamknięte, dłonie skrzyżowane na piersi. W nimb wpisany jest monogram maryjny. Maryja ubrana jest w ciemnobłękitną suknię i czerwony maforion. Za marami stoi Chrystus. Spogląda na Maryję, a na lewym ramieniu trzyma jej duszę (ukazaną jako niemowlę w powijakach, z nimbem), podtrzymując ją prawą dłonią. Głowę Chrystusa otacza nimb krzyżowy z wpisanym monogramem. Chrystus ubrany jest w czerwony chiton ze złotym stichosem i złocisty (modelowany złotymi kreskami) himation. Postać Chrystusa otacza ciemnozielona mandorla, na tle której nad jego głową znajduje się monogram, a po bokach widnieją półprzezroczyste postacie anielskie, trzymające zapalone świece. Ponad mandorlą unosi się serafin. Przed łożem Maryi zilustrowana jest apokryficzna scena: Archanioł Michał, ukazany jako skrzydlaty wojownik w pancerzu, odciął mieczem dłonie Żyda Jefoniasza, który chciał przewrócić mary. Żyd ubrany jest w długą ciemną szatę i jasną chustę zarzuconą na głowę i ramiona. Wokół łoża Maryi zgromadzonych jest jedenastu apostołów i kobieta w czerwonym maforionie: przy głowie Maryi czuwa św. Piotr (siwy, z kadzielnicą w prawej dłoni), a u jej stóp czuwa św. Paweł (z prawą dłonią przy twarzy). Za apostołami widnieje tłum  wiernych, w pierwszym rzędzie widocznych jest czterech biskupów (w zdobionych krzyżami felonionach i omoforionach) oraz dwóch duchownych w orarionach. Być może są to piewcy Zaśnięcia Maryi – bp. Kosma z Maiumy, Jan Chryzostom, Jan Damasceński, Jakub Sprawiedliwy, Dionizy Areopagita lub Tymoteusz z Efezu. Horyzont zamyka widok budynku o dwóch skrzydłach połączonych murem, ze szczytami z motywami barokowymi. W centrum górnej strefy, w ciemnej, podtrzymywanej przez dwóch aniołów mandorli zasiada Maryja, otoczona promienistą glorią (aniołowie mają un

Zaśnięcie Maryi

nieznany

1601 — 1700

Muzeum Narodowe w Lublinie

Pozłacane okucie końca pasa z figurą młodzieńca - Ujęcie z przodu. Pozłacane okucie końca pasa: Centralnym elementem jest figuralne przedstawienie młodzieńca zabijającego smoka. Scena umiejscowiona jest w kapliczce z kolumienkami i łagodnym łukiem. Dołem kapliczkę zamykają ornamenty roślinne.  Z tyłu za figurą młodzieńca zaznaczony mur ceglany.  Poniżej kapliczki znajduje się sercowate, ażurowe zwieńczenie, z umieszczonym wewnątrz liściem akantu.

Okucie pasa z figurką św. Jerzego

nieznany

przełom XIV i XV wieku

Muzeum Narodowe w Szczecinie

lico

Dyplom

nieznany

XX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

lico

Zmartwychwstanie, Zstąpienie do Otchłani

ikona wielopolowa

1800 — 1899

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Ikona wielopolowa

Ikona Wielopolowa

Ikona

Nieznane/ nieznane

XIX wiek

Muzeum – Zamek w Łańcucie

Znaleziono 28 obiektów

Kolekcje

13

Ścieżki edukacyjne

6

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd