skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
Pisany niebieskim piórem list do Tadeusza Perla od Pesy Frydlender (później: Pauliny Kern), na pojedynczej czystej karcie. Zapisane obie strony, brak zakończenia. W treści ukazana historia obyczajowa dotycząca znajomej Pesy Frydlender (,,osoby x''): romansu i w jego następstwie – niezręcznej sprawy o charakterze finansowym.Brak daty i miejsca napisania, możemy jednak przypuszczać, że napisany został w Warszawie, 15 marca 1939 r. (na początku listu mowa o najpewniej wkroczeniu wojsk III Rzeszy do Czech i Moraw).Treść:Kochany Tadziku! B. dziękuję za Twój list. Był mi b. potrzebny i trochę mnie pokrzepił. Mój „humor” minął, mimo że dziś Hitler dokonał ostatecznego rozbioru Pragi i mimo że nie wiadomo, co „jutro” może przynieść. Moje epistoły poprzednie źródło swoje miały w mojej głupocie, której Ty zapewne nie kwestionujesz. Czuję Tad że się uśmiechasz i machasz ręką, bo „idiotka[,] przeczuwając w swój sposób o co chodzi. Ale ponieważ nie lubię przed Tobą osłaniać się tajemniczością, wolałabym Ci zakomunikować ustnie, ale jako że niemożliwe, więc posłuchaj Tad „bajeczki z tysiąca i jednej nocy”. Była sobie taka x – która kocha przygody, pozatem szukała odtrutki [?], w mniemaniu, że to będzie można rzucić [?] – jak będzie zbyteczne. ,,Odtruka” [?] sama zaofiarowała swoje usługi [?], zdając sobie sprawy ze swojej roli, atakowała i w pewnym momencie ponieważ posiadała w wysokim stopniu zdolności ukazywania się w ciekawym świetle, zaabsorbowała w dość znacznym[,] dla ścisłości w bardzo znacznym – stopniu osobę x. Osoba x w pewnym momencie, mimo ostrzeżeń co do osoby „odtrutki” [?] (widocznie dlatego, że zaangażowała się „uczuciowo” tej imprezie) zaczęła darzyć wielkim zaufaniem „odtrutkę”[?], dzieliła się [z] nim każdym groszem (w pewnym momencie saldo po stronie osoby x wynosiło zł 70. – „ma u niego”) itp. Po pewnym czasie coś się zaczęło psuć. Osoba x troszkę znudzona tą sprawą powoli dość często zaczął wyłapywać kłamstewka, tzw. nieetyczne [?] postępowanie w stosunku [do] ludzi, a ponieważ nie lubi milczeć, aczkolwiek zdawało się, że jej że to persona dla niej ważna, dawała mu to do zrozumienia. W pewnym momencie, w noc sylwestrową rzuciła słowa[:] „nie przyjdź dziś, i w ogóle dosyć zabawy['']. Ponieważ osoba x w tej sprawie zbudowała cały obecny b. skomplikowany uczuciowy i gdy to [?] minęło – skutki w [słowo nieczyt.] dniach nader skomplikowane. Aczkolwiek tą „przyjaźń” zlikwidowała i naprawdę piękną w początkach, uważała, że 70 zł. powinny do niej wrócić, ponieważ były pożyczką, i przez osobę tę od początku tak traktowane, były jej b. potrzebne, no i nie chciała być w charakterze „służącej”, której „amant” wyłudził pieniądze. Po wielu telefonach w drobnych ratach odebrała zł 22. W pewnym momencie wspólny znajomy otrzymał dla osoby „odtrutki” [?] całe zł. 17.50. Ponieważ wiedział, że suma ta faktycznie pomogła osobie x, a znał drugą stronę, przekazał pieniądze osobie x z tym[,] żeby ona zarekwirowała. Ponieważ osoba x należy do gatunku uczciwych ew. idiotek zawiadomiła telefonicznie dłużnika, że dostała od wspólnego znajomego zł. ... [kolejne zdanie odczytane, jak się wydaje, poprawnie, mimo to niezbyt jasne:] czekając na odpowiedź, zarekwiruj sobie tę sumę [?], ponieważ wczoraj dzwoniła do niego, że jest bez grosza i musi mieć 10 zł. Ale osoba ta widocznie tak pozbawiona jest poczucia taktu, jak osoba x za dużo tego ma, zażądał pieniędzy. Na zwróconą mu uwagę w tonie stosunkowo twardym, że osoba x chciałaby je [?] zatrzymać, bo i [tu znak nieczyt.], oświadczył[:] ,,jestem w sytuacji przymusowej bo zł 47 gr 30 są w Twoim posiadaniu''[,] osoba nie skorzystała z prawa ,,zatrzymania'' i oddała mu pieniądze.Tad! Wybacz, że ta historia - to nie jest bajka z tysiąca i jednej nocy, opisałam historię pani x dokładnie, ale bez polotu, dlatego tak b. nudnie wygląda. Gdybyś osobiście znał osoby biorące udział w tej historii, pozycję społeczną ich, nastawienie i światopogląd - historia ta stałaby się interesująca. To nie jest finis tej historii, ale pani x - za jednym zamachem wróciła do dawnej formy [tu list urywa się]

List do Tadeusza Perla

Kern, Paulina

1939-03-15

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

50 fenigów - Ujęcie z przodu; Na niewielkim kwadratowym błękitnym kartoniku przy górnej krawędzi nad poziomą belką napis: Stadt Bärwalde in Pom. Poniżej oznaczenie nominału: Gut für/ 50 - Pf. W prawym dolnym narożniku czarnym atramentem w wyznaczone pole wpisano numer kolejny bonu: No: 1565. Po przekątnej od lewego dolnego narożnika faksymile podpisu odbite w fioletowym tuszu: Strockmann.

50 fenigów

1921

Muzeum Narodowe w Szczecinie

10 złotych marek - Ujęcie z przodu; Na liliowym poddruku-tle brązowy nadruk. Napis: Zehn Goldmark/ =2 8/21 Dollar/ schuldet die Sparkasse der Stadt Belgard dem Inhanber/ dieses Scheines./ Die Rückzahlung erfolgt in Goldanleihe oder in Papier-/ mark zum jeweiligen amtlichen Kurse der Goldanleihe./ Belgard, den 2. November 1923./ Sparkasse der Stadt Belgard. Poniżej podpisy. Po lewej czerwona pieczęć tuszowa magistratu, po prawej czarny numer seryjny 13975. Po prawej prostopadle do druku pola banknotu nominał: 10 Goldmark.

10 złotych marek

magistrat miasta Białogardu (1299-1945)

1923

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Moneta, pieniądz zastępczy, wykorzystana jako element dekoracyjny metalowej zapinki

1. połowa XX wieku

Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

500 tysięcy marek - ujęcie z przodu; Jednostronny bon o nominale 500 tysięcy marek wykonany na formularzu czekowym kołobrzeskiej filii Banku Słupskiego. Strona główna: w lewym górnym narożniku bonu numeracja czarna: Nr P. 15501, a w prawym górnym narożniku oznaczenie nominału M 500 000; poniżej napis kursywą: Die Stolper Bank Aktiengesellachaft Zwiegniederlassung | Kolberg in Kolberg zahle gegen diese Platzannwiesung bei Sicht | an den Ueberbringen | M Fünfhunderttausend (nominał pogrubiony); niżej w lewym dolnym narożniku bonu napis kursywą: zu Lasten unseres Kontes | Kolberg, den 24. August 1923; w prawym dolnym narożniku napis: Deutsche Bank | Depositenkasse Kolberg; poniżej dwa odręczne podpisy wykonane atramentem; napisy czarne; ukośnie odciśnięty w fioletowym tuszu prostokątny stempel unieważniający z napisem w ramce: Ungültig.

500 tysięcy marek

Deutsche Bank, Depositenkasse Kolberg

1923

Muzeum Narodowe w Szczecinie

10 fenigów - rewers; Moneta ośmioboczna. Rewers: w perełkowej obwódce nominał w dwóch wierszach: 10 Pf. Powyżej między gwiazdkami po łuku napis: Ersatzgeld, a poniżej po łuku: Gültig bis Ende 1919.

10 fenigów

Magistrat miasta Szczecina

1917

Muzeum Narodowe w Szczecinie

10 fenigów - Awers; w polu nominał: 10. Powyżej pomiędzy sześcioramiennymi gwiazdkami napis: STADT WOLLIN. Poniżej data: 1919. Obwódka perełkowa.

10 fenigów

Magistrat miasta Wolin

1919

Muzeum Narodowe w Szczecinie

10 fenigów - rewers; Okrągła moneta o gładkim rancie. Rewers: w polu w sznurowej obwódce nominał: 10; powyżej między dwiema sześcioramiennymi gwiazdkami napis KLEINGELDERSATZMARKE; poniżej łukowaty napis PFENNIGE; obwódka zewnętrzna perełkowa.

10 fenigów

Magistrat miasta Kołobrzegu

1918

Muzeum Narodowe w Szczecinie

1/2 marki (50 fenigów) - rewers; Okrągła moneta o gładkim rancie. Rewers: w polu tarcza herbowa Kamienia (pomiędzy dwoma pastorałami, za łamanym murem, pod którym wyobrażono fale, stojąca postać modlącego się św. Jana Chrzciciela; na frontowym fragmencie muru dwie sześcioramienne gwiazdy; pod tarczą inicjały C.V.), obwódka ząbkowa.

1/2 marki (50 fenigów)

Wilhelm Mayer & Franz Wilhelm

1918

Muzeum Narodowe w Szczecinie

N/Bn/1635/ML - Aw. W giloszowej ramce w rogach i w górnej jej części ozdobne oznaczenia nominału: 2; u dołu w ramce: DWA ZŁOTE Centralnie na osi od gór: MINISTERSTWO SKARBU / BILET / ZDAWKOWY / DWA ZŁOTE / WARSZAWA, DNIA 1 MAJA 1925 ROKU / MINISTER SKARBU / DYREKTOR / DEPARTAMENTU OBROTU PIENIĘŻNEGO Podpisy: Władysław Grabski; W. Kubala Po bokach wizerunek awersu i rewersu monety dwuzłotowej z 1925 r. Numeracja kolejna podwójnie znaczona: ANo 1234567 i w drugiej linii pod spodem: Ano 8901234 Rw. ramka z giloszowej siatki; w rogach oraz w części górnej i dolnej oznaczenia nominału: 2. W lewym polu rozeta z poziomym napisem ZŁOTE na tle cyfry 2. Nieco z prawej poziomo: DWA / ZŁOTE. Niżej sankcja karna: PODRABIANIE I WSPÓŁDZIAŁANIE / W ROZPOWSZECHNIANIU PODROBIONYCH BILETÓW / ZDAWKOWYCH KARANE JEST CIĘŻKIM WIĘZIENIEM. Na awersie i rewersie skośnie, między dwoma równoległymi podwójnymi liniami czerwony napis: WZÓR. U góry z lewej w kolorze czerwonym: Bez wartości Banknot perforowany dwoma dziurkami o średnicy 7 mm.

2 złote - wzór

Borkowski, Władysław

1925

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 150 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

29
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd